Altijd ja zeggen maakt ons ongelukkig: 6 tips om wat vaker "nee" te leren zeggen
Anderen helpen is goed, en het op een belangeloze manier doen is misschien nog beter. Onze steun geven op moeilijke momenten, van genegenheid tot werk, tot vele andere situaties, is in de eerste plaats goed voor onszelf, voor onze stemming en voor ons besef van realisatie.
Zoals met alles, is het echter noodzakelijk om grenzen te stellen. Vaak bevinden mensen zich in situaties waarin ze iets niet willen doen, maar geen "nee" durven te zeggen tegen degenen die erom vragen.
Angst voor teleurstelling? Gebrek aan moed? Behoefte aan bevestiging? Er kunnen veel redenen voor zijn, maar dit mag niet leiden tot stress, ongelukkigheid of zelfs emotionele instorting.
Of het nu gaat om eenvoudige gunsten, werk- of gezinsverplichtingen, deze kleine “nee-handleiding” helpt mensen die te flexibel zijn met zes handige tips om uit de “ja-spiraal” te raken.
- 1. Laten we nadenken over de redenen waarom we het doen. Welke gevoelens drijven ons ertoe om altijd "ja" te zeggen tegen alles? Laten we ons afvragen waarom we in sommige situaties worden geleid om dat te doen, en om welke reden we soms een gesprek met een half ”ja" afsluiten, wat dan misschien de andere persoon de indruk geeft van onze totale beschikbaarheid
- 2. Laten we echt "nee" zeggen. We zouden kunnen denken dat we in theorie onze hulp kunnen negeren. Maar zijn we echt in staat om het in de praktijk te brengen? Laten we proberen te begrijpen of we onze kostbare tijd waarderen net als die van anderen: alleen dan zullen we het verdienen om "nee" te zeggen.
- 3. We tellen tot vijf voordat we "ja" zeggen. We reageren vaak te snel om uit gênante situaties te komen, of gewoon om de gesprekspartner een plezier te doen. Maar als we praten zonder al te veel na te denken, ontzeggen we onszelf de mogelijkheid om te begrijpen wat we doen. Laten we proberen niet alleen te antwoorden als door een reflex: we hebben een korte pauze nodig voordat we antwoord geven, om de juiste woorden te vinden zodat we geen spijt hoeven te hebben van wat er gezegd is.
- 4. Een "nee" kan resoluut maar vriendelijk zijn. Veel mensen denken dat weigering noodzakelijk een onbeschoftheid, een ongelijk of een belediging inhoudt. Dat is niet zo: we kunnen tegelijkertijd vastberaden en vriendelijk zijn, misschien door ons te helpen met vriendelijke gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal.
- 5. Laten we ons niet verliezen in te veel uitleg. We proberen vaak te antwoorden met een "nee", dat dan geleidelijk een "ja" wordt. Hoe gebeurt het? Als we te veel uitleg aan onze weigering beginnen te geven, kunnen we onszelf in een doodlopende weg bevinden en onze gesprekspartner een opening laten zien. In plaats van te veel uitleggen, is het voldoende om te zeggen "Het spijt me, maar ik kan niet".
- 6. Laten we eindigen met duidelijkheid. Soms, na te veel uitleg of motiveringen, is het misschien niet duidelijk wat we daadwerkelijk hebben beantwoord aan degenen die een verzoek hebben gedaan. Laten we ervoor zorgen dat onze positie wordt begrepen, anders wordt de volgende keer dezelfde vraag opnieuw gesteld of wordt het gesprek hervat waar het gestopt was.
