Het uiterlijk van een aardbei en de smaak van ananas: dit is de vrucht die met uitsterven bedreigd werd en weer in de mode is
Heb je ooit gehoord van ananasaardbeien? Als het antwoord "nee" is, maak je geen zorgen: je bent niet de enige. Deze vrucht is, althans in Europa, een relatief recente "ontdekking".
Het is geen grap, noch een merkwaardige genetische manipulatie. De ananasaardbeien (pineberry in het Engels) zijn echte aardbeien die naar ananas smaken, met rode zaden en een witte buitenkant: precies het tegenovergestelde van de aardbeien die we normaal gezien op onze tafels en fruitkraampjes zien.
Deze "verkeerde" aardbeien zijn al sinds de achttiende eeuw bekend en zijn afkomstig uit Zuid-Amerika. In het bijzonder wordt de oorspronkelijke soort in Chili verbouwd en verspreid.
Ze heetten Fragaria chiloensis en leken erg veel op de hedendaagse pineberries. Het verschil is echter dat de witte ananasaardbeien die we nu kennen zijn gekruist met de rode (virginiana) die uit Noord-Amerika kwamen.
Het is uit deze kruising dat de pineberry is ontstaan, die een deel van het woord pineapple heeft behouden, wat ananas betekent. In feite doet de smaak sterk denken aan de populaire exotische vrucht die we allemaal kennen, waardoor een zeer speciale mix ontstaat.
De interesse in deze originele vrucht was in het verleden eerder schaars en deed hem bijna verdwijnen.
Dankzij specifieke teeltprojecten die het afgelopen decennium door verschillende Europese boeren zijn gepromoot, zouden we ananasaardbeien veel vaker kunnen zien en ze beter leren kennen.
Het laten groeien van zaden is niet zo eenvoudig, omdat het een ent is en, als het niet juist wordt gedaan, geriskeerd wordt dat een normale rode aardbeienplant zou ontstaan.
Ondanks de inspanningen om ze populair te maken, blijven ze op de markt nog steeds vrij zeldzaam. Als je ze toevallig vindt, moet je ze zeker proberen, ook gezien de gunstige eigenschappen ervan, die sterk lijken op die van traditionele aardbeien.
