De weekdieren die we eten zitten vol met microplastics: de oceaan geeft ons afval terug
Mosselen worden zeer gewaardeerd om hun sterke smaak. Hieraan kunnen we toevoegen dat, dankzij de bijdrage van vitaminen, eiwitten en minerale zouten, ze een echt gezonde maaltijd vertegenwoordigen. Het is echter goed om voorzichtig te zijn, als je geniet van de uitnodigende mosselen, omdat ze schadelijke stoffen bevatten.
Volgens sommige studies geven de mosselen ons de vervuiling terug die we hebben veroorzaakt.
via The Guardian
Tijdens de World Oceans Day, georganiseerd op 8 juni van dit jaar, werd een rapport gepubliceerd waarin staat dat de mosselen die in Britse supermarkten worden verkocht vol zitten met microplastics. Blijkbaar geven de mosselen ons, in de vorm van een maaltijd, het plastic waarmee we de zee hebben vervuild, terug.
Door hun kieuwen filteren de mosselen in feite een grote hoeveelheid water en daarin achtergebleven deeltjes micro-organismen. Een onderzoek, uitgevoerd door Hull University en Brunel University in Londen, bestudeerde de chemisch-biologische samenstelling van mosselen verkocht in het VK en ontdekte dat het in 100 gram mosselen mogelijk is om maar liefst 70 verschillende soorten microdeeltjes te traceren. En deze deeltjes komen ons lichaam binnen wanneer we mosselen eten.
Mosselen zijn echter niet de enige dieren die lijden onder de vervuiling van de zee: het is steeds vaker mogelijk om dode dieren tegen te komen omdat ze plastic hebben ingenomen. In Thailand werd bijvoorbeeld een dode walvis gevonden nadat hij 80 plastic zakken had ingeslikt (het equivalent van ongeveer 17 kilo). In Spanje werd op het strand een dode potvis gevonden (zijn lichaam zat vol met 64 kilo plastic).
Hoogleraar aan de universiteit van Hull, Jeanette Rotchell, heeft beweerd dat de vervuiling schadelijke niveaus heeft bereikt voor alle inwoners van de zee en dat de oceanen de mensen terugbetalen voor de vervuiling die ze hebben veroorzaakt.
Het idee, dat de wereld heeft besloten te implementeren, om een einde te maken aan het gebruik van plastic, lijkt de laatste (misschien de enige) mogelijkheid om het probleem op te lossen. Laten we hopen dat het niet te laat is.
