Het plastic in onze zeeën vermengt zich met de rotsen: welkom in het Antropoceen
Plastic is het kwaad van onze tijd: het is super vervuilend en onze planeet letterlijk aan het vergiftigen. Inmiddels is het zo wijdverspreid in de zeeën en oceanen dat het is opgenomen in de rotsen van de kusten. Misschien hebben we de ernst van deze situatie nog niet begrepen, maar het is niet duidelijk hoeveel tijd we nog moeten doorstaan voordat we de limiet definitief hebben overschreden vanwaar we niet meer terug kunnen. Het feit blijft dat het geen goed teken is dat plastic een integraal onderdeel is geworden van de geologie van de planeet.
via Science Direct
De eerste plastic agglomeraten werden ontdekt door marien bioloog Ignacio Gestoso in 2016, een periode waarin de onderzoeker de herkomst en de aard van dat materiaal in de rotsen nog niet volledig had gerealiseerd. Het werd "plasticrust” genoemd en in detail beschreven in een studie van Gestoso en zijn collega's. In het onderzoek worden de eigenschappen van het materiaal geschetst: een soort synthetisch mos, met felle kleuren, dat zich uitstrekt over grote gebieden op de rotsen van de kust. Bij deze gelegenheid verklaarden wetenschappers dat de wijdverbreide aanwezigheid van plastic de deuren naar een nieuw tijdperk zal openen.
Als plastic het symbool van ons tijdperk, het Antropoceen, is geworden, het tijdperk dat wordt gemarkeerd door de overgang van de mens, draagt de toevoeging van andere materialen zoals staal, meststoffen, residuen van nucleaire straling enz., bij aan het ontstaan van een nieuw tijdperk dat snel de geschiedenisboeken in zou kunnen gaan.
Een nieuw tijdperk dus, waar we volgens geologen niet zo gerust op moeten zijn. Stijgende temperaturen, een hogere concentratie koolstofdioxide in de atmosfeer, het verdwijnen van gletsjers, erosies en het wereldwijde waterverbruik, is de verwachting. Kortom, op dit moment is er niets goeds aan de horizon.
Source:
- https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0048969719326919
- http://www.mare-centre.pt/en/user/182
