Het rijke kind-syndroom: om steeds meer vragen en nooit tevreden zijn
Lopend door de straten van het centrum, besluiten we een kledingwinkel binnen te gaan. Terwijl we wat kleren passen, horen we plotseling iemand schreeuwen: een kind heeft besloten dat hij geen andere schoenen accepteert dan de duurste.
We gaan verbijsterd naar buiten en gaan een speelgoedwinkel binnen. We krijgen dezelfde scène te zien, maar met een ander kind. En hetzelfde gebeurt in een computerwinkel. Wat is er aan de hand met deze kinderen? Een professor van Harvard heeft het antwoord.
Cpl. Reece E. Lodder/Wikimedia
Ralph Minear, kinderarts en professor aan de Harvard University, onderzoekt kinderen die deze houding hebben al langer. In 1990 kwam hij namelijk een kind tegen dat niet als verwend kon worden beschouwd omdat het geen gewone grillen waren.
Het door Minear geanalyseerde kind huilde in feite niet om iets te krijgen, maar jengelde, was onrustig en schreeuwde om alles te krijgen. Uit de analyse van de kinderarts ontstond het boek "Kinderen die te veel hebben".
In het boek legt de geleerde uit dat de nieuwe generaties kinderen een transformatie ondergaan door het ontwikkelen van wat hij “rijke kind-syndroom” noemt. Het syndroom bestaat uit het vragen om steeds duurdere dingen zonder ooit tevreden te zijn.
Het syndroom treft niet alleen, zoals je zou verwachten, kinderen uit rijke families, maar alle kinderen. De oorzaak van dit gedrag is bekend. Minear legt uit dat ouders in de huidige tijd steeds minder tijd hebben voor hun kinderen.
En deze tijd, die niet kan worden teruggegeven, wordt vervangen door materiële goederen: een nieuwe fiets, speelgoed, elektronische apparaten. Op deze manier geloven ouders dat ze hun kinderen een gelukkig leven geven. Maar zo is het niet.
Richie Rich/Saban Entertainment
Integendeel, legt Minear uit, kinderen die het rijke kind-syndroom ontwikkelen, worden angstiger, onachtzamer, agressiever en eigenwijzer. In sommige gevallen zijn we getuige van een syndroom dat zich uitbreidt tot het hele gezin: de grillen van kinderen worden prioriteit met betrekking tot alle behoeften van het gezin. In deze gevallen beveelt de geleerde aan zich tot een psychotherapeut te wenden die een ander educatief model toont.
Volgens Minear moeten ouders begrijpen dat het belangrijkste voor hun kinderen is om tijd door te brengen met mensen die van hen houden, niet om ze te bedelven onder materiële goederen. Alleen dan zullen het gezonde, gelukkige en evenwichtige kinderen worden!