Istanboel: het indrukwekkende monument ter herdenking van de 440 vrouwelijke slachtoffers van huiselijk geweld in 2018
Er zijn argumenten die vaak worden besproken, waarmee geprobeerd wordt het bewustzijn te vergroten, om sensatie te creëren met gegevens en alarmerende cijfers, maar waar we, wat de feiten betreft, vervolgens nog een lange weg te gaan hebben.
Geweld tegen vrouwen is daar een van. Een probleem dat leeft, aanwezig is en steeds groter wordt en dat, ondanks alles, elke dag het leven blijft markeren van duizenden mensen die het alleen maar zouden verdienen een rustig leven te leiden, beschermd tegen misbruik. Om deze reden zijn alle wreedheden jegens vrouwen veel meer dan "eenvoudige" huiselijke of relationele kwesties: ze vertegenwoordigen echte schendingen van de mensenrechten.
En helaas zijn er in de wereld nog steeds te veel mensen die het zich niet realiseren en zich blijven gedragen alsof ze over de levens van anderen mogen beschikken. Elk werk of bericht dat probeert de ernst van het probleem onder ieders ogen te brengen is dus welkom. De Turkse kunstenaar Vahit Tuna heeft in het kader van het kunstproject Yankose besloten om door middel van zijn creativiteit op het probleem in te grijpen en leven te geven aan een kunstwerk dat degenen die ermee geconfronteerd worden, diep weet te raken.
via Metro.co.uk
440 paar schoenen met hoge hakken werden aan de muren van een gebouw in Istanboel bevestigd: een paar voor elke vrouw die alleen al in 2018 door mannen of partners werd gedood.
De symmetrische precisie waarmee de schoenen zijn gerangschikt en de hoogte van de muren waarop ze zijn bevestigd, maken het werk echt indrukwekkend. Iedereen die van onderaf naar de schoenen kijkt, kan niet anders dan onder de indruk zijn van het enorme monument dat door Tuna is gemaakt, vooral als we bedenken dat het om echte cijfers en slachtoffers gaat, niet symbolisch.
De schoenen, als voorwerpen traditioneel verbonden met vrouwelijke schoonheid, maken het op een trieste manier echt en authentiek, omdat ze een tragisch lot vertegenwoordigen waar veel vrouwen mee werden geconfronteerd. De visuele impact van het werk van Vahit Tuna is dus erg sterk en dwingt voorbijgangers het probleem niet te onderschatten.
Bovendien betekent weten en bewust worden van wat er om ons heen gebeurt de macht hebben om te beslissen, te rebelleren en tegen fenomenen of tradities in te gaan die niet langer kunnen worden getolereerd. Kunst kan ons hierbij helpen: we kunnen alleen maar hopen dat dit in het geval van geweld tegen vrouwen het geval is.
