Het verhaal van de zeven muzieknoten zoals we ze vandaag kennen: de monnik Guido van Arezzo heeft ze uitgevonden
Tegenwoordig, wanneer iemand wil leren zingen of een instrument speelt, moet hij solfège leren. Dit woord komt van de noten "sol" en "fa" en bestaat uit het vocaliseren van de noten die op een pentagram zijn geplaatst. Solfège is de beste manier om te leren zingen of spelen, omdat je hiermee onmiddellijk een noot kunt identificeren.
Maar dit werd niet altijd gebruikt: tot de middeleeuwen bestond de muzieknotatie niet en was het leren van een muzikaal werk buitengewoon moeilijk. Het was dankzij een Italiaan, Guido van Arezzo, dat het lezen van de muziek eindelijk mogelijk werd.
via Mental Floss
Tot de late middeleeuwen, bijna duizend jaar geleden, vereiste het leren van muziek grote mnemonische vaardigheden: muzikale notatie bestond niet en de noten werden geïdentificeerd met behulp van de monochord. Dit instrument werd gevormd door een enkele snaar, gespannen over een resonantiekast tussen twee bruggen en op een derde tussenbrug gelegd; het verplaatsen van de tussenliggende brug had verschillende tonen. Deze procedure werd uitgevoerd om elke afzonderlijke noot van een muziekstuk te identificeren en vereiste uren en uren studie. Aan het einde van het proces moest het muzikale werk vervolgens tientallen jaren volledig worden herinnerd. De dingen veranderden pas in 1025 toen de monnik Guido een muziek- en zangleraar werd in de oude zetel van de kathedraal van Arezzo.
Guido was al een muziektheoreticus, maar in Arezzo had hij het briljante idee om de eerste notatie te maken, beginnend bij de hymne tot Johannes de Doper van Paolo Diacono. Met de eerste lettergrepen van elk vers van de hymne heeft Guido een perfect systeem bedacht om de noten te identificeren:
Ut queant laxis
Resonare fibris
Mira gestorum
Famuli tuorum
Solve polluti
Labii reatum
Sancte Iohannes
De noten waren UT, RE, MI, FA, SOL, LA, SI: precies dezelfde die we nu gebruiken, met het verschil dat de UT in de loop van de tijd DO is geworden. Guido vond ook de voorloper van het moderne pentagram uit: het tetragrammaton.
Als we vandaag gemakkelijk een deuntje, een lied, een heel muzikaal werk in een paar uur kunnen leren of zelfs een muzikale compositie kunnen reproduceren zonder er ooit naar te hebben geluisterd, is dat alleen dankzij de buitengewone uitvinding van Guido van Arezzo.
