Alexithymie, wanneer het onmogelijk is om emoties te ervaren en te begrijpen wat anderen voelen
Er zijn mensen die gemakkelijk de emoties die ze voelen weten te demonstreren, en die ook die van anderen begrijpen; anderen daarentegen, die introverte mensen worden genoemd, vinden het moeilijk om in het openbaar te laten zien wat ze voelen. Maar er zijn ook mensen die helemaal geen emoties ervaren; degenen die geen idee hebben wat het betekent om verdrietig te zijn, zich ergens over te verheugen, bang of angstig te zijn. Het is een onduidelijk, onuitsprekelijk gevoel, dat tegenwoordig een naam heeft: het wordt alexithymie genoemd en het is een zeldzame aandoening die mensen treft, vaak zonder dat ze het zelf weten.
Ze leiden een normaal leven, hebben een baan, vrienden, hobby's en een gezin: maar van binnen ervaren ze iets heel anders dan de rest van de mensheid. Om precies te zijn, ervaren ze absoluut niets: door een nog niet gedefinieerde oorzaak kunnen ze emoties niet identificeren en ze niet ervaren. Het zijn mensen met alexithymie, een woord dat uit het Grieks komt en grofweg betekent "gebrek aan woorden voor emoties".
Alexithymie houdt ook het onvermogen in om emoties bij anderen te herkennen en daarom hebben de mensen die eraan lijden ongelooflijk weinig empathie. Ze worden niet in het minst geraakt door iemand die lijdt, zich verheugt of zich zorgen maakt. Dit is de reden waarom degenen die er last van hebben het vaak moeilijk vinden om in sociale contexten te passen, tenzij andere mensen zich bewust zijn van het probleem.
Als gevolg hiervan hebben mensen met alexithymie ook geen verbeeldingskracht. Ze lijken afstandelijk, star, ongevoelig en wreed, maar in principe is er alleen het onvermogen om emoties te herkennen en te ervaren. Deze mensen leren vaak wat volkomen normaal is voor anderen, dat wil zeggen emotioneel reageren op bepaalde situaties. Als een persoon die lijdt aan alexithymie bijvoorbeeld trouwt, verschijnt hij op de trouwfoto's glimlachend, maar alleen omdat hij weet dat hij dat bij deze gelegenheden hoort te doen.
Het is nog niet bekend wat de oorzaak is van een dergelijke conditie; er wordt verondersteld dat dit te wijten is aan een jeugdtrauma, maar hersenletsel kan ook de oorzaak zijn.
Tot op heden wordt het niet als een psychische aandoening beschouwd, maar we kunnen ons voorstellen hoe ingewikkeld het leven is voor degenen die eronder lijden.
