In Roemenië herinnert deze "Vrolijke Begraafplaats" aan de overledene met felle kleuren, ironische gedichten en gestileerde schilderijen
Iedereen die aan een begraafplaats denkt, denkt zeker niet aan een vrolijke, kleurrijke plek, waar je zelfs kunt glimlachen. Op deze plaatsen worden de doden begraven, vaak onze familieleden of kennissen van wie we van tijd tot tijd de nagedachtenis eren.
En het is vaak deze herinnering die ons verdriet brengt, misschien omdat we ons de eigenschappen en positiviteit herinneren die er helaas niet meer zijn. Toch is er op de wereld een begraafplaats waar het echt leuk is, die elke grijsheid, plechtigheid en sombere sfeer overtreft die gewoonlijk op dergelijke plaatsen heerst. Het bevindt zich in Roemenië en het is geen toeval dat het "Lachende Begraafplaats” wordt genoemd.
via Atlas Obscura
Eenkleurige graven, ontroerende zinnen op grafstenen, atmosferen die je een gevoel van absolute droefheid bezorgen: iedereen is weleens in contact geweest met dergelijke situaties op een begraafplaats. Bij Cimitirul Vesel hangt er echter een heel andere sfeer. Natuurlijk: de doden zijn er wel, maar op deze kleine begraafplaats in het dorp Săpânţa, in Transsylvanië, worden ze op een heel speciale manier herinnerd.
Elk graf is in feite gebeeldhouwd en beschilderd met scènes uit het leven van de persoon die daar is begraven; de kleuren zijn vrolijk en de figuren gestileerd, bijna als karikaturen. Dit alles gaat vergezeld van humoristische uitdrukkingen en gedichten die anekdotes beschrijven van de bertreffende overledene. De doden van Cimitirul Vesel waren, net als iedereen, mensen, met hun sterke punten, hun tekortkomingen, hun gewoonten en hun gedachten.
Veel verder dan het "idealiseren” wat vaak wordt gedaan wanneer een persoon sterft, door hun gebreken of bijzondere omstandigheden te vergeten, kunnen we op deze originele begraafplaats zinnen lezen als "onder dit kruis liegt mijn arme schoonmoeder. Probeer haar niet wakker te maken, want als ze terugkomt, bijt ze in mijn hoofd." Of: “jenever is een puur gif, dat tranen en kwelling brengt. Dat bracht het ook bij mij en het legde de dood onder mijn voeten".
Kortom: details en grappen die we zeker niet op een begraafplaats zouden verwachten. Nog minder zou je bij het betreden van een plek als deze een blik vol felle kleuren en geschilderde scènes verwachten. De kunstenaar, dichter en timmerman Stan Ioan Pătraş, die de begraafplaats in de eerste helft van de twintigste eeuw creëerde, aarzelde niet om het leven van zijn overleden landgenoten goed of kwaadschiks te beschrijven.
En als sommigen zo'n begraafplaats extravagant, misschien aanstootgevend vinden, is het goed om te onthouden dat de dood voor de oude tribale bevolking van Dacia een manier was om toegang te krijgen tot eeuwig geluk, een moment dus verre van somber en verdrietig. Waarom zouden we het niet geel, blauw, rood en groen verven, “gekruid" met anekdotes, geschilderde scènes, grappige en zelf-ironische gedichten? Bij Cimitirul Vesel kan dat, en het resultaat is een plek die ervoor zorgt dat je, althans voor een tijdje, het verdriet van een verlies vergeet.
https://www.lonelyplanet.com/romania/sapanta/attractions/merry-cemetery/a/poi-sig/1055186/1324817
