Peru: vanwege de quarantaine worden de wateren van een sterk vervuilde rivier kristalhelder
De gunstige effecten van de Coronavirus-pandemie op het milieu zijn al maanden voor ons allemaal zichtbaar. Iedereen heeft, sinds de stopzetting van activiteiten is begonnen en omdat mensen de deur niet uit mogen, een ongekende afname in het verkeer en de vervuiling opgemerkt. Om nog maar te zwijgen van de dieren die, gebruik makend van de afwezigheid van de mens, ruimtes hebben ingenomen waar je ze voorheen onmogelijk kon zien.
Hoewel dit, zoals gezegd, geen "nieuwe" fenomenen zijn, is het verbazingwekkend om te zien hoe de omgeving zich in korte tijd in een geheel nieuwe gedaante kan manifesteren. Over water gesproken, het is overduidelijk: de grachten van Venetië zijn niet de enige "natte" plekken die weer helder en schoon zijn geworden. Hieronder willen we je een rivier in Peru laten zien, de Rimac, die altijd vol met afval is maar die nu, zonder menselijke activiteiten, zijn oorspronkelijke uiterlijk heeft teruggekregen.
via RPP.pe
Rimac stroomt door Lima, de Peruaanse hoofdstad, een dichtbevolkte stad. Het is niet moeilijk voor te stellen hoeveel vervuiling een dergelijke waterloop onder normale omstandigheden kan bereiken. De rivier is in feite al zo lang vervuild dat, door zijn wateren, epidemieën niet ontbreken onder de bevolking die langs de oevers wonen. Nu lijkt dit allemaal te zijn verdwenen, of op zijn minst, een onderbreking.
De reden is precies de pandemie en de daaruit voortvloeiende quarantaine, waardoor de wateren van Rimac kristalhelder werden, zoals ze de afgelopen tijd nooit waren geweest. Het afval dat mensen in het water lozen, is drastisch gedaald en dit heeft de vervuilingsniveaus sterk beïnvloed. De regenbuien hielpen vervolgens om de rivier nog meer te zuiveren, waardoor de zuiverheid van de toch al minder troebele wateren door gebrek aan afval werd vergroot.
Het lijdt geen twijfel dat de noodsituatie waarin we ons bevinden ons in staat heeft gesteld om, in al zijn drama, de impact van de mens op de natuur te observeren. De planeet die ons huisvest, de enige waar we wonen, wordt zwaar bedreigd en gevormd door mensen die, op een roekeloze manier, blijven handelen alsof ze de enige eigenaars zijn. De hoop is dat deze trieste ervaring ons zal doen nadenken over een noodzakelijke koerswijziging.
