Ze gooien met stenen naar een zwanennest en doden vijf kuikens: de moeder "sterft aan een gebroken hart"
Er zijn verhalen die vertellen over emotionerende gebeurtenissen, voorbeeldig gedrag, en ze weten ons op een belangrijke manier te laten nadenken, zelfs als hun hoofdrolspelers geen mensen zijn, maar dieren. In feite ervaren de wezens om ons heen gevoelens en stemmingen net als wij; elk van hen heeft een andere manier om ze te uiten, maar tegenover onrecht, geleden geweld en slechtheid, kan het gebeuren dat realiteit en stress voor hen ondraaglijk worden.
Dit gold voor de zwanen waarover we je vertellen, slachtoffers, nogmaals, van de wreedheid van onbeschofte en onverschillige mensen, die hen schade hebben berokkend die ze niet wisten te overwinnen.
via Manchester Evening Standard
We zijn in Kearsley, in Engeland, niet ver van de stad Manchester. Hier werd een groep tieners gezien die stenen naar een zwanennest gooiden, precies waar de volwassen vogels hun eieren hadden achtergelaten. Van de zes kuikens die geboren zouden worden, hebben er helaas maar drie het overleefd: de anderen hebben het door de geleden schade niet gered.
Als zo'n episode al vervuld is van woede en verdriet, was wat er daarna gebeurde een werkelijk dramatische epiloog. Alsof hij in shock was, verliet de mannetjeszwaan, de vader van de kuikens, het nest en kwam nooit meer terug. Waarschijnlijk - zoals activisten en vrijwilligers die dieren in het wild monitoren veronderstelden - was de stress hem teveel en, omdat hij zich bedreigd voelde, vluchtte hij, en liet het vrouwtje alleen met de beschadigde eieren.
Van de drie kuikens die aanvankelijk overleefden, bleef er helaas maar één over. De moeder werd, een paar weken na het gebeurde, dood in haar nest gevonden. "Er valt niet veel aan toe te voegen” - vertelde activist Sam Woodrow aan de krant Manchester Evening Standard - “Waarschijnlijk stierf ze aan een gebroken hart, omdat haar levenspartner is verdwenen en haar kinderen zijn gestorven".
De gebeurtenis kreeg veel weerklank op sociale media en veel mensen sloten zich aan bij het verdriet en de verbijstering van de vertegenwoordigers van de dierenbeschermingsorganisaties. Na weken van hoop waarin gebruikers en activisten de gebeurtenissen van deze zwanen hadden gevolgd die op een laffe manier waren geraakt terwijl ze volledig weerloos waren, was het nieuws over de dood van het vrouwtje een harde klap.
Dit zijn dingen die we nooit zouden willen lezen en die nooit mogen gebeuren. Helaas vertelt de realiteit ons echter over mannen, vrouwen en jongeren die steeds meer geloven dat ze over de natuur kunnen beschikken wanneer ze willen, om zowel aan primitieve als slechte behoeften en driften te voldoen.
