Een van de meest afgelegen eilanden ter wereld is ook het meest vervuild: de trieste paradox van Henderson
Wanneer we denken aan een afgelegen eiland, bijna verloren in het midden van de Stille Oceaan, ziet iedereen in gedachten paradijselijke beelden van witte stranden, turkoois en kristalhelder water voor zich, een en al schoonheid. Natuurlijk: voor de meeste van de prachtige atollen die deze immense wateroppervlakte "bevolken", geldt dit allemaal, maar helaas is er een trieste "uitzondering" die de regel bevestigt.
We hebben het over Henderson Island, een gebied dat deel uitmaakt van de Pitcairneilanden, 9,6 km lang en 5,1 km breed, dat nooit een menselijke nederzetting heeft gekend. Er zijn echter sporen van onze aanwezigheid, bijna alsof we ons voor een plek bevinden die allesbehalve onbewoond is. We hebben het over afval, voornamelijk plastic, in hoeveelheden die het extreem vervuild maken, of beter gezegd, het meest vervuilde ter wereld: een trieste paradox gezien het feit dat het verlaten is.
via Pnas.org
IMAS - Institute for Marine and Antarctic Studies/Youtube
Even afgelegen als bezaaid met plastic: zo zou dit eiland in een paar woorden kunnen worden beschreven. Op Henderson zetten mensen zelden een voet, elke 5 of 10 jaar, en sinds de jaren ’10 van het tweede decennium is het een echte "case study" geworden voor onderzoekers en milieudeskundigen. Meer dan 37,7 miljoen stukjes plastic - meer dan 17 ton puin - vervuilen de stranden onverbiddelijk en veroorzaken nauwelijks omkeerbare schade aan het ecosysteem. Er wordt geschat dat je op elke vierkante meter strand 20 tot 600 stuks afval kunt vinden.
Jennifer Lavers - University of Tasmania
Het is niets nieuws dat onze zeeën, onze rivieren, onze meren en onze oceanen steeds meer bezaaid liggen met plastic, een noodsituatie die een echte plaag voor onze planeet is en waarop dringend concreet moet worden ingegrepen, te beginnen met acties waarin iedereen een hoofdrolspeler kan zijn. Henderson is het praktische en schokkende voorbeeld van hoe de mens de enige omgeving die hem kan huisvesten vernietigt.
Volgens Jennifer Lavers, auteur van een studie die het probleem van Henderson onder de aandacht bracht, is de reden waarom dit eiland bijzonder wordt overspoeld door plastic, dat het zich in het centrum bevindt van een samenloop van stromingen die het tot een “doelwit” maken van afval uit zowel Zuid-Amerika als de vele boten die er rond varen.
Terwijl we deze regels schrijven - en lezen - is het echt indrukwekkend om te weten dat nieuw afval, geproduceerd door mensen die het waarschijnlijk niet eens kennen, onverbiddelijk op de stranden van dit koraaleiland terechtkomt, geleidelijk de grond bedekt en het verandert in een echt “plastic eiland". Onverschillig blijven of een nu helaas bekende situatie ontkennen is niet meer mogelijk.
Jennifer Lavers - University of Tasmania
