Het "Gat van de Hel": de enorme Siberische krater die zich in de grond heeft geopend en steeds wijder wordt
Er zijn uithoeken van onze prachtige Planeet die als open boeken zijn over een verleden dat, ondanks het verstrijken van de jaren en eeuwen, niet in de vergetelheid wil raken en dat, met ongelooflijke manifestaties en verschijnselen, nog steeds levend en aanwezig is.
Alles om ons heen kan ons iets vertellen over de afgelopen jaren: je moet het alleen weten te “ontcijferen”. Denk bijvoorbeeld eens aan een enorme krater die zich in de grond vormt, zo groot dat het heel goed een stad zou kunnen herbergen, waarvan de afmetingen gedurende meer dan een halve eeuw continu zijn toegenomen. Binnenin is het mogelijk om stukjes van de geschiedenis van de aarde te "lezen". Als we je nieuwsgierig hebben gemaakt, ben je dan klaar voor een reis naar Siberië om Batagaika te ontdekken?
via Forbes
Aan zo'n suggestieve plek konden alleen suggestieve namen worden toegekend. De enorme krater wordt namelijk ook wel het "Gat van de Hel" genoemd, geen geruststellende naam... Hier worden we namelijk geconfronteerd met een zeer zeldzaam fenomeen, een geologische formatie die, van bovenaf gezien, lijkt op een enorm kikkervisje en dat sinds de jaren zestig voortdurend groeit en voortdurend verandert. Als het nu in feite ongeveer 1 km lang, 800 meter breed en 100 meter diep is, zullen deze cijfers binnenkort enorm veranderen.
Hoewel de enorme Siberische kloof fascinerend is en drager van een mysterieuze en verontrustende aura, kan de oorsprong ervan helaas - nogmaals - worden herleid tot het werk van de mens die het milieu en het klimaat hebben veranderd. De krater begon in feite te openen door het smelten van de permafrost, de permanente ijslaag die typerend is voor de regio's van Noord-Europa en Noord-Amerika.
Door de massale ontbossing door de jaren heen is het land rond de oevers van de rivier Yana niet langer "beschermd" en naarmate de temperaturen zijn gestegen, is het ijs gesmolten, waardoor letterlijk de grond breekt en de nabijgelegen lokale nederzettingen zorgen baren. Dit proces is niet te stoppen: de krater wordt gemiddeld 10 meter per jaar groter en dat vormt een duidelijk gevaar.
Hoewel dit een nogal verontrustend fenomeen is, haalt de wetenschappelijke gemeenschap veel materiaal en informatie voor haar studies uit de Batagaika. De verzamelde monsters zijn, zoals verwacht, erg nuttig voor het begrijpen van gegevens over het klimaat en de morfologie van onze planeet die duizenden jaren geleden teruggaan. Fossielen en natuurlijke elementen die in de kloof aanwezig zijn, hebben wetenschappers in staat gesteld om de prehistorische omgeving van de plaats, met zijn fauna en zijn vegetatie, te reconstrueren en hypothesen te ontwikkelen over hoe het is veranderd en hoe alles om ons heen in de toekomst zal veranderen.
Behalve dat het het “Gat “van de Hel” is, is Batagaika daarom ook een open - en steeds grotere - deur naar het verleden en de toekomst, een nuttige, duidelijke en verontrustende demonstratie van de schade die de mens aan de planeet kan toebrengen.
