Het trieste verhaal van Christopher Robin, het kind dat de inspiratie was voor de avonturen van teddybeer Winnie de Poeh
Achter het grote succes van de kinderverhalen van Winnie de Poeh en vervolgens van de daaropvolgende Disney-animatiefilms, schuilt een triest verhaal vol levenslessen. Alle hoofdrolspelers van de antropomorfe dieren van de beroemde avonturen behoren tot de kindertijd van Christopher Robin Milne, de zoon van Alan Alexander Milne, de Britse auteur achter de publicatie van de beroemde verhalen met de lieve teddybeer in de hoofdrol.
via TIME
Alan Alexander Milne was een soldaat in de Eerste Wereldoorlog en een getalenteerd schrijver: auteur van talloze toneelstukken en geschriften waarin hij de gruwelen van de oorlog beschreef en veroordeelde, trouwde in 1913 met de rijke Dorothy de Sélincourt; ze zagen eruit als een perfect stel, maar ze hadden wat lijken in de kast verborgen: zij had alle omgang met de familie van herkomst verbroken vanwege oude misverstanden, en Alan leed aan een posttraumatische stressstoornis die hij nooit te boven was gekomen na zijn terugkeer uit de Eerste Wereldoorlog als soldaat.
In 1920 werd uiteindelijk hun zoon Christopher Robin geboren, wiens beste vriend een teddybeer was met een rode korte broek en een zandkleurige vacht: de eerste inspiratie voor het toekomstige personage van Winnie de Poeh.
Christopher Robin gaf eerst de naam Edward aan de teddybeer, daarna Winnie, ter ere van Winnipeg, een Canadese beer, te gast in de London Zoo; tijdens de weekenden en zomervakanties verhuisde de familie Milne naar het landgoed Cotchford Farm, in de buurt van Ashdown Forest, waar de jongen bevriend raakte met Anne, met wie hij fantaseerde, spelend met hun lappenpoppen.
De avonturen van de lappenpoppen en het landschap van het bos Ashdown vormden de inspiratie voor de eerste verhalen van Winnie de Poeh in het beroemde 100 Bunderbos. Maar het onmiddellijke succes van de romans en de bekendheid die Milne plotseling trof, vernietigden de relaties in de familie. Dorothy dreef steeds verder weg van haar man, Alan zocht troost bij een theatrale actrice, terwijl Christopher Robin zich steeds verder verwijderd voelde van het mediasucces dat zijn vader en hemzelf had geïnvesteerd: ja, want tussen de verschillende fictieve personages van de avonturen van Winnie de Poeh, was ook Christopher Robin zelf.
De bitterheid tussen de eerstgeborene en Milne verscherpte ook door de kindertijd die Christopher had geleefd: in zijn eerste levensjaren was het de huishoudster die als tweede moeder in alle opzichten voor hem zorgde, aangezien de geboorte voor ontevredenheid bij het paar had gezorgd: ze hadden er altijd van gedroomd om een dochtertje te krijgen. Dit is de reden waarom hij, toen hij een tiener werd, buiten Londen werd gestuurd om te studeren en vervolgens als soldaat in de Tweede Wereldoorlog in dienst trad.
De kille relatie met zijn vader en moeder werd nog slechter toen hij de familie aankondigde dat hij zou trouwen met Lesley de Sélincourt, de nicht van zijn moeder en dus een eerstegraads familielid; een "belediging" die Dorothy nooit zou accepteren, en dit was de reden waarom de vrouw besloot om niet meer met haar zoon te praten tot de dag van haar dood. Alan Alexander Milne zou op 74-jarige leeftijd aan een beroerte overlijden, terwijl Christopher Robin de lappenpoppen zou doneren aan de New York Public Library die decennia lang opgesloten zaten in een kist in huize Milne: waaronder ook deze knuffels, teddybeer Winnie, die zijn vader zoveel succes had bezorgd, maar dat de aanleiding was geweest die dit ongelukkige gezin steeds verder uit elkaar had gedreven.
