Een studie beweert dat veganistische en vegetarische diëten het risico op botbreuken zouden vergroten
Het aannemen van een levensfilosofie gebaseerd op de consumptie van niet-dierlijke hulpbronnen is al jaren een veelbesproken onderwerp. In feite zijn er rond de standpunten van degenen die besluiten vegetariër of veganist te worden, een groot aantal meningen en standpunten geconcentreerd. Zonder in te willen gaan op de verdiensten van de redenen voor deze keuzes, vaak ingegeven door een diep respect voor dieren en het milieu, hebben verschillende experts vraagtekens gezet bij de effecten die veganistische of vegetarische diëten hebben op de gezondheid van degenen die ze uitoefenen.
Het onderzoek waarover we je vertellen, is precies in deze richting gegaan. Het onderzoek, dat waarschijnlijk het meest uitgebreide en gedetailleerde werk is dat ooit over dit onderwerp is gedaan, heeft interessante realiteiten aan het licht gebracht in de relatie tussen lichamelijke gezondheid en voeding zonder voedsel van dierlijke oorsprong. Vooral onderzoekers van de Universiteit van Oxford hebben ontdekt dat dergelijke diëten veel minder "gezond" kunnen zijn dan we denken.
via BMC Medicine
Diëten die niet op vlees en dierlijke bijproducten zijn gebaseerd, kunnen het risico op breuken met meer dan 40% verhogen. De gezondheid van botten is een aspect waar Tammy Tong en haar studieteam zich op concentreerden, waarbij bijna 65.000 mensen gedurende een zeer lange periode werden onderzocht. Het onderzoek duurde in feite 27 jaar en de deelnemers waren onderverdeeld in vegetariërs, veganisten, viseters en vleeseters.
De lange observatieperiode heeft ertoe geleid dat wetenschappers hebben aangetoond dat mensen die geen vlees en dierlijke bijproducten eten (in het geval van veganisten zelfs geen zuivelproducten en eieren) kwetsbaardere botten hebben, en daarom meer kans hebben op fracturen. Door het gebruikelijke dieet van mensen te registeren en hun gezondheid te volgen via medische dossiers, was het duidelijk dat de toegenomen botzwakte verband hield met het gegeten voedsel.
Het lijkt misschien voor de hand liggend, en dat is het ook: het gebrek aan calcium en proteïne, en het feit dat mensen die deze levensstijl aannemen over het algemeen slanker zijn, leiden tot grotere kwetsbaarheid. Volgens Tong was de meest voorkomende fractuur de heupfractuur, en er is uiteraard waargenomen dat de risico's bij oudere mensen toenemen.
"Tenzij ze calcium en proteïne adequaat integreren - aldus de onderzoekers - is het vrij onwaarschijnlijk dat deze mensen er genoeg van krijgen via hun voeding alleen". Dit is ongetwijfeld een ontnuchterende studie die interessante aspecten van deze levenskeuzes belicht.
We hebben vaak de neiging om te generaliseren zonder concrete gegevens in handen te hebben, en juist op deze gemakkelijke conclusies heeft het onderzoek een antwoord gegeven. Voor een veganist of een vegetariër is het zeker mogelijk om alles wat voedsel niet biedt zo goed mogelijk te integreren, maar op de juiste manier om onaangename gevolgen te voorkomen.
