Twee bizons die 15.000 jaar geleden zijn uitgehouwen, werden gevonden in een Franse grot: ze zijn perfect bewaard gebleven
Vondsten uit de prehistorie zijn niet alleen vol charme en mysterie, maar kunnen ons ook terug in de tijd katapulteren, naar werelden en gebruiken waarvan we vaak te weinig weten. Maar één ding is zeker: kunst, opgevat als een manier om je uit te drukken en een stempel achter te laten, heeft altijd bestaan en komt soms op de meest spectaculaire en onverwachte manieren terug.
Net zoals gebeurde in het zuidwesten van Frankrijk, bij de Cavernes du Volp, een complex van drie grote grotten waar enkele van de belangrijkste paleolithische artistieke voorstellingen van het oude continent verborgen zijn. Hoewel prehistorische schilderkunst vrij vaak voorkomt, geldt dit niet voor beeldhouwkunst. Hier, in de grot van Tuc d'Audoubert, werden twee ongelooflijke bizons gevonden die in klei waren uitgehouwen, werken die teruggaan tot maar liefst 13.000 voor Christus.
via Atlas Obscura
Het is indrukwekkend en desoriënterend om te denken aan een tijdspanne van maar liefst 15.000 jaar, vind je niet? Toch zijn deze bizons, naast elkaar uitgehouwen, al die tijd aanwezig in de Franse grot, samen met vele andere vondsten van enorm belang. In feite zijn er honderden getuigenissen die archeologen op deze plek hebben gevonden, allemaal nuttig en fundamenteel om de Magdaleense prehistorische beschavingen beter te begrijpen.
Deze grotten, voor het eerst ontdekt in 1912, hebben door de jaren heen geleerden steeds nieuwe redenen tot verwondering gegeven. De oude Magdaléniërs, van wie de getuigenissen ook in Spanje zijn gevonden, jaagden op rendieren en andere grote dieren en lieten altijd sporen van hun aanwezigheid achter door middel van muurschilderingen. De grotten van Volp zijn in die zin echt een onuitputtelijke bron van vondsten, en het beeld van de bizons is zeker een van de hoogtepunten.
Met een hoogte van nauwelijks 45 centimeter is het beroemd en echt fascinerend vanwege de rijkdom aan details waarmee de bizons, waarschijnlijk een mannetje en een vrouwtje, werden afgebeeld. Om nog maar te zwijgen van het feit dat het werk, ondanks zijn 15.000 jaar, in zeer goede staat bewaard is gebleven. Het is gewoon geweldig om te denken aan de handen die het in die verre tijd hebben gecreëerd, de geesten die het bedachten en de verloren wereld waarvan het deel uitmaakte. Rest ons niets anders dan het te bewonderen en van de gelegenheid gebruik te maken om meer te weten te komen over onze oorsprong.
