"Ga niet naar de universiteit": de brief van een vrouw aan haar kinderen inspireerde veel mensen en leidde tot discussies
Elke ouder wil het beste voor zijn kinderen. Hoewel dit concept in sommige gevallen met minder kracht verschijnt dan in andere, proberen we ongetwijfeld, wanneer kinderen opgroeien, ze altijd te richten op wat het meest geschikt voor hen wordt geacht, allereerst op basis van reeds geleefde levenservaringen. Juist uitgaande van deze concepten besloot Cathy Brown een zeer belangrijke brief aan haar kinderen te schrijven en deze met iedereen te delen, reacties op te wekken en in de hoop veel vaders en moeders belangrijke stof tot nadenken te geven.
Waar gaat het over? Over een uitnodiging om niet verder te gaan met universitaire studies. Absoluut een buitengewoon advies, als we bedenken hoeveel ouders het afstuderen van hun kinderen als een fundamenteel doel beschouwen.
Als je denkt dat deze moeder een gebrek aan cultuur prijst, dan heb je het helemaal mis, want het is voldoende om haar woorden te lezen om te beseffen hoeveel interessante en waarheidsgetrouwe ideeën er zijn. Cathy is journalist en heeft drie kinderen en is, zoals ze zelf omschrijft, altijd "geobsedeerd" geweest door het behalen van maximale profijten in de studie. Waarom werd ze dan de hoofdrolspeler in een dergelijk advies? De reden is simpel: ze realiseerde zich dat geluk en vervulling ook door iets anders worden bereikt in het leven.
Cathy studeerde cum laude af, in een constante haast om de top te halen, ook voor de trots van haar ouders. Maar zoals velen van ons hebben geleerd, geeft het leven niet altijd terug wat we verwachten, vooral niet als we jong zijn en geleid worden door ideeën en enthousiasme. Volgens deze moeder komen dromen uit, en vooral door te volgen wat irrationeel lijkt, maar dat in werkelijkheid niet is. Dit wordt duidelijk begrepen door enkele belangrijke passages van haar brief aan haar kinderen.
“Het kan me niet schelen of je naar de universiteit gaat. Er is een deel van mij dat na het lyceum iets anders verwacht: ik heb liever dat je een rugzak pakt en naar Siberië lift, of een activiteit start in natuurlijke zeep, of dat je vrijwilligerswerk doet in Haïti, wat dan ook." Bij een begin als dit is de rest niet moeilijk voor te stellen.
"Ik ging naar de universiteit, ik was teleurgesteld als ik geen goed cijfer had gehaald, en ik vertel je dat het me niet kan schelen welke opleiding ik heb genoten", schreef Cathy vervolgens. "Ik zette mijn studie voort om mijn moeder en mijn vader gelukkig te maken, en besluit alsjeblieft niet om naar de universiteit te gaan, alleen omdat je denkt dat ik er trots en gelukkig van word. Ik ben al trots op je.”
"Ik zou graag willen dat je dingen doet die alleen schijnbaar irrationeel zijn, maar gedreven door passie. Er zijn een miljoen manieren om jezelf financieel te onderhouden en het maakt je niet uit wat andere mensen denken. Leer spontaniteit te omarmen, te vieren en te waarderen. Dood de goede ideeën niet door te veel na te denken".
Het is moeilijk om niet getroffen te worden door dergelijke woorden. Ze zijn zeker niet wat een zoon die twijfelde of hij zijn studie zou voortzetten of niet van een moeder zou verwachten. En deze vrouw heeft de dosis verhoogd en benadrukt hoe belangrijk het is om in het leven geleid te worden door wat je wilt doen, en niet door wat je gedwongen wordt te doen.
Pixabay - Not the actual photo
“Ik hoop dat je veel geld verdient en het dan kwijtraakt en er vervolgens achter komt hoe je het weer kunt verdienen, maar deze keer beseffend dat geld dingen gemakkelijker maakt, maar het niet zo almachtig is als je dacht.”
"Probeer niet intelligent te zijn alleen omdat de boeken het je vertellen. Laat je niet alleen leiden door de verkregen titels of door wat goed is voor de samenleving. Evolueer, wees strijdlustig, fascinerend, grote denkers, absurd maar altijd gepassioneerd".
We hebben slechts een paar passages gerapporteerd uit de lange brief die Cathy Brown aan haar kinderen schreef, waarin ze hen uitnodigde om het minder conventionele, maar meer geliefde en hartstochtelijke pad te kiezen. Het valt niet te ontkennen dat veel dingen echt zijn zoals beschreven door deze moeder en dat het in het leven vaak nodig is om alles vanuit een ander perspectief te bekijken, ten koste van “dwaas” over te komen.
Wat vind jij? Zou je dit advies ook aan jouw kinderen willen geven?
