Een alleenstaande homoseksuele man laat alles achter zich om een meisje te adopteren dat een jaar alleen in het ziekenhuis verbleef
Er zijn mensen met een missie: anderen helpen. Pablo Fracchia is een van deze mensen, hij heeft zijn hele leven gewijd aan het helpen van de minder bedeelden, hij is altijd betrokken geweest bij verschillende humanitaire doelen en heeft zijn hulp zonder de minste aarzeling verleend, ook op plaatsen waar zich rampen hebben voorgedaan. Op een dag besloot hij echter alles achter zich te laten en voor een tweevoudig doel te vechten: vader worden en Mia helpen, een meisje in moeilijkheden dat een jaar lang alleen in een ziekenhuis moest leven.
via infobae
Pablo is 37 jaar oud, is afgestudeerd maatschappelijk werker en heeft besloten om met Mia een gezin te stichten in zijn huis in Avellaneda. Vader zijn is altijd een verre toekomst geweest voor Pablo, die als alleenstaande en homoseksuele man altijd te maken heeft gehad met bureaucratische moeilijkheden en met een andere mentaliteit dan hijzelf. Maar de moeilijkheden en de berusting kwamen op de achtergrond toen Pablo Mia en haar geschiedenis leerde kennen. Het meisje riskeerde als baby haar leven door een darmperforatie en bracht een jaar van haar leven door in een ziekenhuis in Argentinië, zonder dat een familie haar de nodige behandeling kon geven.
Maar Pablo was niet de enige die dat meisje wilde adopteren: vier andere heteroseksuele stellen hadden hetzelfde verlangen. Nadat hij een gesprek had gehad, met de steun van zijn moeder, geloofde Pablo dat hij niet veel hoop had: hoe kon hij het opnemen tegen 4 solide koppels? Eerder dan verwacht, en heel onverwacht, kwam het bericht van de rechter binnen: Pablo was uitgekozen, hij zou Mia's nieuwe familie vertegenwoordigen. Na dat telefoontje barstte de man in huilen uit en de volgende dag ging hij met grote vreugde het meisje leren kennen.
https://www.instagram.com/p/CI...
Toen ze elkaar ontmoetten, kon het meisje niet praten of lopen, maar voor Pablo was het liefde op het eerste gezicht. Vandaag wandelt, praat, danst, speelt Mia: ze is een gelukkig kind en eindelijk heeft ze een gezin dat van haar houdt en voor haar zorgt. De rechter zei tegen Pablo: "we kozen jou omdat we vonden dat Mia iemand nodig had om haar een heel jaar lang dicht bij zich te houden" en Pablo, die alles achterliet om zijn gezin te stichten, is van plan om dat te doen, voor een lange tijd.
