Hij studeert af en keert terug naar de velden waar zijn ouders een leven lang hebben gewerkt om zijn studie te betalen
Voor elke student is de afstudeerdag een zeer belangrijke dag. Eindelijk, na jaren van opofferingen en nachten doorgebracht tussen de boeken, is het langverwachte doel bereikt. Het is ook waar dat de jonge afgestudeerde niet de enige is die feest viert: samen met hem zijn het zijn ouders die het met hun steun en hun liefde grotendeels mogelijk hebben gemaakt om dit doel te bereiken. Soms gebeurt het echter dat de inspanningen van ouders om hun kinderen te laten studeren echt opmerkelijk zijn en het waard zijn om verteld te worden, en het verhaal van Erick Martinez en zijn ouders Loreto en Marciela Juarez is zo'n verhaal.
Aan het begin van de jaren ’80 maakten Loreto en Marciela Juarez een zeer moeilijke periode in hun leven door. In Mexico ging het niet goed, zo erg zelfs dat ze het paar dwongen te vluchten en naar de Verenigde Staten van Amerika te gaan. Toen ze de grens waren overgestoken, vonden ze onderdak op een kleine boerderij op het platteland van Georgia. Na jaren hard werken verwierven ze het Amerikaanse staatsburgerschap en het begon zo goed te gaan dat ze vijf kinderen konden opvoeden. Ondanks een bescheiden salaris als arbeiders, ontbrak het de ouders nooit aan de onvoorwaardelijke liefde voor hun kinderen. Erick Martinez Juarez, het tweede kind van het paar, heeft besloten om alle inspanningen van zijn ouders terug te betalen door zich in te schrijven aan de universiteit.
Terwijl hij zijn ouders hard zag werken onder de zon, besloot Erick dezelfde toewijding te besteden aan het studeren, met als doel mama en papa trots te maken en hen te helpen een comfortabeler leven te leiden, waarbij hij elk offer dat voor hem en zijn broers en zussen werd gebracht, eer aandeed. Erick bleef zijn ouders verbazen door de eerste Latijns-Amerikaanse student te worden die afstudeerde van Bainbridge High School en vervolgens de eerste persoon uit zijn geboorteplaats te zijn die afstudeerde aan de universiteit.
Na elk examen en elke persoonlijke overwinning was het voor Erick heel belangrijk om terug te keren naar hetzelfde platteland waar zijn ouders tijdens zijn jeugd de kost verdienden. Voor hem is dit kleine gebaar een manier om het harde werk van zijn vader en moeder te bedanken, die Mexico verlieten om hun kinderen een ander leven te geven. Het herinneren van zijn wortels is altijd essentieel geweest voor de jonge student.
"Ik was in staat om die arbeidsethos over te brengen van het platteland naar de boeken", zei hij. Erick zette deze traditie voort tot de dag dat hij afstudeerde aan het Medical College of Georgia aan de Universiteit van Augusta. Hij is nu co-assistent in de neurologie bij UCLA Health. Voor hem is de medische graad niet alleen een academische prestatie, maar een afbetaling voor hemzelf en zijn ouders. En juist daarom besloot hij het op een uiterst persoonlijke en intieme manier te vieren: terug op het veld, met zijn ouders, gekleed in een toga en hoed.
"Ik wilde mijn ouders eren door mijn vrienden en de wereld te laten zien hoe sterk en onvoorwaardelijk ouderlijke liefde kan zijn", zei Erick. "Voor mij is er geen betere manier om het te vieren dan om de wereld te laten zien hoe ver mijn familie en ik zijn gekomen vanaf de dag dat we naar Amerika emigreerden tot vandaag", besluit de jonge afgestudeerde, met tranen in zijn ogen door de emotie.
Kortom, we kunnen deze jonge afgestudeerde en zijn ongelooflijke familie alleen maar het beste wensen!
