"Je tatoeages zijn eng": hospita weigert aan een studente te verhuren
Toen de 18-jarige Kadince Ball, op het punt om geneeskunde te gaan studeren, de ideale accommodatie vond voor haar studententijd, had ze nooit gedacht dat haar uiterlijk op enigerlei wijze haar mogelijkheid om een huis te huren zou kunnen beïnvloeden.
Toch lijkt het erop dat voor sommige mensen het uiterlijk belangrijker is dan de substantie, wanneer ze met anderen om moeten gaan. Dit gold ook voor de hospita die, zonder al te veel na te denken, het huurcontract aan het meisje weigerde om een reden die zowel haar als vele anderen verbijsterde: haar tatoeages.
via CBC
Het plan van Kadince was eenvoudig en, zo je wilt, vergelijkbaar met dat van veel andere studenten die de universitaire wereld naderden. Om aan de Western University van Ontario te studeren, zou het meisje een huurwoning nodig hebben. Dus, nadat ze het huis had gevonden via een online advertentie, nam ze contact op met de hospita, tekende een huurovereenkomst en betaalde een som geld als voorschot.
Na een lange reis naar de Canadese stad London, in Ontario, waar Kadince's gekozen universiteit is gevestigd, ging alles niet volgens plan voor het meisje.
Toen Esther Lee, de eigenaresse van het huis in kwestie, de 18-jarige zag, zei ze eerst niets. Het leek erop dat de kennismaking geslaagd was en dat de huur zonder problemen binnen enkele dagen kon beginnen. Toen het meisje echter terugkeerde naar het hotel, kon ze haar oren niet geloven toen ze luisterde naar Esther die haar aan de telefoon botweg zei: "Ik wil niet dat je hier komt wonen”.
Onnodig om stil te staan bij de verbazing en verontwaardiging van het meisje. Na aandringend om uitleg over die weigering, kreeg de jonge vrouw geen duidelijke antwoorden. Totdat de vrouw, gezien de situatie, besloot de reden voor haar verandering van gedachten te “bekennen”. "Ze heeft enge tatoeages - zei ze, geïnterviewd over wat er is gebeurd - ik wil het huis daarom niet verhuren: die tatoeages bedekken bijna haar hele arm".
Verontwaardigd en beledigd wees Kadince erop dat haar tatoeages geheel persoonlijke keuzes vertegenwoordigden en dat het in ieder geval kunstwerken waren die helemaal niet aanstootgevend, gewelddadig of beangstigend waren. "Ik ben sprakeloos. Ik had een huurcontract getekend en, omdat ik een bepaald aspect heb, is het opgezegd", zei de 18-jarige teleurgesteld. Gelukkig voor haar kon Kadince, na deze ervaring om te vergeten, een ander onderkomen vinden waar ze werd geaccepteerd om wat ze is, zonder overhaaste vooroordelen.
Ze sloot in ieder geval niet uit dat ze represailles zou nemen tegen de eigenaresse van het huis, met mogelijke juridische stappen, aangezien de nodige ingebrekestelling ontbrak voor de opzegging van een reeds behoorlijk bedongen huurovereenkomst. Lijkt het je eerlijk om iemand te veroordelen voor die tatoeages?
