17-jarige jongen bouwt scooter op zonne-energie van sloophout
Wat is er motiverender dan noodzaak? Waarschijnlijk niets. Wanneer we ons in zulke omstandigheden bevinden dat we iets moeten doen en ten koste van alles iets moeten veranderen, is het precies op dat moment dat onze inventiviteit meer wordt geactiveerd om een oplossing te vinden en geweldige dingen te doen.
Vraag het maar aan Samuel Aboagye. Deze jonge Ghanees is er als aspirant-ingenieur in geslaagd om, ondanks de economische moeilijkheden die hij sinds zijn geboorte elke dag heeft ondervonden, iets groots te doen, of beter gezegd, iets geweldigs voor zijn mogelijkheden. Op 17-jarige leeftijd bouwde hij namelijk een elektrische en ecologische scooter, uitgaande van zeer eenvoudige houtresten.
via Briefly
Beperkte middelen hebben betekent niet altijd dat je jezelf moet beperken. Samuel weet dit goed en vanuit deze fundamentele veronderstelling ging hij aan de slag om zijn droom na te jagen en zijn kennis en ambities als ingenieur goed te benutten. Op een vakschool was de jonge man letterlijk gefascineerd door technologie en de toepassingen ervan op duurzame mobiliteit.
Dus dacht hij elke dag na over zijn persoonlijke project, dat noodzakelijkerwijs iets moest zijn dat innovatie, ecologie en mobiliteit zou combineren. In de context waarin hij leeft, is het echter niet gemakkelijk om alles te vinden wat nodig is en voldoende geld te hebben om dit soort zaken uit te voeren; Samuel gaf echter niet op.
De 17-jarige is begonnen met het verzamelen van onderdelen van oude fietsen, elektronische apparaten en afvalhout, met de serieuze intentie om er helemaal voor te gaan. Creativiteit en passie brachten hem ertoe om in slechts twee weken tijd zijn zeer persoonlijke en zeer speciale scooter in elkaar te zetten. Dit voertuig is niet alleen volledig van hout gebouwd, maar het is ook een klein concentraat van ecologie en technologie.
Om de genialiteit van deze jongen te begrijpen, moet je bedenken dat de motor van de scooter afkomstig was van de oude naaimachine van zijn moeder, in elkaar gezet met de onderdelen van een in onbruik geraakte fiets. Voor het frame daarentegen sneed Samuel de houten planken met een eenvoudig mes. Dankzij een klein fotovoltaïsch paneel kon hij het voertuig van stroom voorzien, dat hij uitrustte met remmen, lichten en zelfs een bluetooth speaker waarop de telefoon kan worden aangesloten.
Aanvankelijk hield zijn project zich bezig met het aandrijven van de scooter met 20 gsm-batterijen, maar toen, mede dankzij een donatie, koos hij voor zonne-energie. "Ik heb voor zonne-energie gekozen omdat ik het milieu niet wil vervuilen", zei de jongen "met een enkele lading kan mijn scooter zelfs een week rijden".
Als je ernaar kijkt, is het voertuig van Aboagye nogal rudimentair, het lijkt bijna op een doos met kleine wielen. Toch ligt juist in deze eenvoud zijn grootsheid. Alleen al de gedachte aan wie het heeft gebouwd en hoe hij het heeft gedaan, doet ons alle esthetische of aerodynamische "ambities" vergeten.
Kortom: Samuel is een echte ingenieur in de dop, en het is werkelijk ongelofelijk wat hij voor elkaar heeft gekregen in een moeilijke context als de zijne, nietwaar?
