Sharenting: waarom het delen van kinderfoto's op sociale media misschien geen verstandige keuze is
Influencers doen het vooral, maar niet alleen: ook wij hebben de neiging om foto's van ons privéleven op sociale media te plaatsen. Er is een grens tussen wat privé is en wat openbaar is, en deze grens mag niet overschreden worden. Toch plaatsen veel ouders foto's van hun kinderen op verschillende platforms. Grappige foto's, lieve foto's, foto's die de aandacht weten te trekken van nieuwsgierige volgers, vrienden en kennissen. Foto's van kinderen die eten, video's van kinderen die lachen, spelen of slapen. Als het plaatsen van foto's nu normaal is, is het plaatsen van foto's van de kinderen een actie die twijfels en vragen van ethische aard kan oproepen, maar dat niet alleen.
via BBC
Deze actie wordt sharenting genoemd, wat betekent dat je inhoud van je kinderen op sociale kanalen deelt. Het is een term die pas recentelijk is bedacht, hoewel dit fenomeen al lang teruggaat. Sharenting stond centraal in tal van debatten en er waren psychologen en pedagogen bij betrokken, die zich afvroegen of het gepast is om foto's van kinderen te delen en of het enig gevaar verbergt. Voorstanders beschouwen het gewoon als een actie die laat zien hoe blij ouders zijn om kinderen te krijgen en trots op hen zijn, maar experts vrezen deze media-aandacht en spreken ook van schending van hun privacy. Tegenwoordig zijn kinderen natuurlijk meer op hun gemak met technologie dan ooit. Maar hun generatie is die van degenen die op sociale netwerken zijn geboren: hun foto's worden al op jonge leeftijd gedeeld.
Dit doet wetenschappers vrezen dat hun relatie met privacy in de toekomst in gevaar kan komen. Ze vrezen dat de generatie van "geboren op sociale netwerken" in de toekomst moeite zal hebben om de grens te onderscheiden die het publieke en het private scheidt. Is dit een zekerheid? Absoluut niet. Het draait allemaal om aannames en zorgen. Kinderen zijn zich er echter niet van bewust dat ze worden blootgesteld aan de wereld van sociale media en hebben niet de mogelijkheid om hun toestemming te geven. Er kan zich ook een diametraal tegenovergestelde situatie voordoen: juist omdat ze al op jonge leeftijd worden blootgesteld, zouden deze kinderen - als ze eenmaal volwassen en bewust zijn - jaloers kunnen worden op hun privéleven, waardoor ze afstand nemen van het delen van hun privésfeer.
