Margaret Hamilton: het verhaal van de vrouw die de maanlanding redde
De geschiedenis van het ruimteavontuur is niet alleen geschreven door moedige astronauten, maar ook door technici die het verschil maakten op vele kritieke momenten, toen alles verloren leek. Margaret Hamilton is een van hen, een computeringenieur die met haar software het verschil maakte bij de beslissing om wel of niet met Apollo 11 op de maan te landen.
Misschien weet niet iedereen dat vlak voor de maanlanding de lichten van het vliegdekschip uitgingen, wat een voorbode was van een mogelijke ramp. Voor het controlecentrum betekende dit het nemen van een zeer serieuze beslissing: kiezen om de missie voort te zetten of alles te annuleren. Het was een vrouw, Margaret Hamilton, die het probleem oploste en de missie tot een goed einde bracht.
via The Guardian
Het zijn de momenten voor de maanlanding van Apollo 11. Alles lijkt in orde, maar de positielichten gaan uit. Een duidelijk teken van een probleem dat de missie in een tragedie zou kunnen doen veranderen. Wat te doen?
Als hoofdcomputerprogrammeur voor het Apollo-programma had Hamilton de situatie echter onder controle. Ze wist dat ze, samen met haar team, alles had gepland en een code had geschreven die precies dit soort eventualiteit aankon.
"De software informeerde ons dat er een hardwareprobleem was, maar dat hetzelfde programma dit perfect kon compenseren", zei Hamilton op de 40e verjaardag van de Apollo 11-landing. "We hadden een paar minuten om te beslissen wat we moesten doen: luisterend naar mijn mening, werd de beslissing genomen om door te gaan met de landing en gelukkig bleek het de juiste oplossing te zijn".
Hoewel Hamilton toen pas 32 was, vertrouwde al het controlepersoneel van de missie van de NASA op haar software. Zo kregen Armstrong en Aldrin groen licht om op de maan te landen, en Hamiltons foutcorrectiecode zorgde ervoor dat de missie met ongekend succes eindigde.
De maanlanding van Apollo 11 was ongetwijfeld de belangrijkste gebeurtenis in de carrière van Margaret Hamilton, die vandaag de dag een icoon is in de geschiedenis van de Amerikaanse informatica.
Mensen op de maan laten landen met iets meer dan 32.000 bits willekeurig geheugen (oftewel 0,004 megabytes!) was waarschijnlijk niet het soort risicovolle actie die Margaret Heafield Hamilton voor ogen had toen ze opgroeide in het Amerikaanse Midwest. Margaret, geboren op 17 augustus 1936, had een geweldige schoolcarrière die haar al snel naar het beroemde MIT leidde, de universiteit die de belangrijkste ingenieurs in de Amerikaanse geschiedenis huisvestte.
Later, in 1961, zou Hamilton doorgaan naar het SAGE-project in het Lincoln Lab van het MIT, een project van de Amerikaanse luchtmacht om potentiële vijandelijke vliegtuigen te helpen identificeren. Hier ontwikkelde ze haar programmeervaardigheden verder. Ze werd uiteindelijk de directrice van de softwareafdeling van het MIT Instrumentation Laboratory, later omgedoopt tot Charles Stark Draper Laboratory, dat hard werkte om de begeleidingscomputer van het programma Apollo samen te stellen.
Nu is Margaret Hamilton, die haar eigen computerbedrijf oprichtte, een van de belangrijkste pioniers in deze sector en als een fundamenteel onderdeel van de Amerikaanse geschiedenis.
