Ze overleven 29 dagen op open zee door sinaasappels en kokosnoten te eten en regenwater te drinken
Er zijn verhalen die soms zo veel indruk op ons maken dat ze fungeren als echte voorbeelden van overleven, bijna niet te geloven in een tijdperk waarin alles traceerbaar en technologisch is.
Het kan zelfs vandaag nog gebeuren, en de twee hoofdrolspelers waar we je over gaan vertellen weten er alles van, van levenservaringen die leiden tot de grenzen van het overleven, en die mensen isoleren van alles en iedereen, met geen andere steun dan de hoop om te worden gered. Deze twee mannen overleefden 29 dagen op zee, schipbreukelingen na een storm op maar liefst 400 km voor de kust van Papoea-Nieuw-Guinea. Hoe hebben ze het gered? Ze behielpen zichzelf met weinig, als echte schipbreukelingen.
Wat begon als een normale speedboottocht veranderde voor Livae Nanjikana en Junior Qoloni in een echte nachtmerrie, een ervaring die ze niet zo snel zullen vergeten, maar waarvan ze kunnen zeggen dat ze eruit ontsnapt zijn.
De twee bevonden zich in de Salomonzee, voor de kust van Papoea-Nieuw-Guinea, op hun ongeveer zeven meter lange boot. De weersomstandigheden zijn nogal onvoorspelbaar en wisselend in die delen, zo erg zelfs dat ze plotseling, door hevige regen en wind, het vasteland uit het oog verloren en werden geduwd naar waar ze nooit hadden moeten gaan.
ILO Asia-Pacific/Flickr - Not the actual photo
Alsof dat nog niet genoeg was, was de batterij van hun GPS-tracker helemaal leeg en was de benzine van hun speedboot bijna op. Omdat ze niet wisten waar ze heen moesten, hadden de twee geen andere keuze dan te wachten tot iemand hen zou vinden en redden. Het geluk wilde dat ze een voorraad sinaasappels en kokosnoten in de boot hadden, waarvan er vele tijdens de storm in de zee werden verspreid
Uit het water om hen heen verzamelden Livae en Junior alles, beiden oorspronkelijk van de Salomonseilanden, en slaagden erin 29 dagen te overleven, totdat een visser ze zag en hen te hulp schoot.
Brocken Inaglory/Wikimedia - Not the actual photo
Voordat ze gered werden, bedachten ze om met de materialen die ze nog in de motorboot hadden, een soort zeil te bouwen waardoor ze dankzij de windrichting zouden kunnen zeilen. De tussenkomst van de man was echter voorzienig, ook in aanmerking genomen dat ze, met die schaarste aan voedsel en regenwater, het daar op open zee waarschijnlijk niet veel langer zouden hebben volgehouden.
Kortom: voor hen een echte schipbreuk in een verhaal dat uit een script of een avontuurlijk plot lijkt te komen!
