Grootouders zijn geen babysitters en zijn niet verplicht voor hun kleinkinderen te zorgen
Welke rol spelen grootouders in het leven van de kinderen? Degenen die het geluk hebben gehad ze te kennen en ze in het dagelijks leven te ervaren, weten hoe waardevol ze zijn: ze zijn een ondersteuning en morele steun en een grote hulp vanuit praktisch oogpunt. Ouders vertrouwen op hun beurt heel vaak op hun ouders - oftewel de grootouders van de kinderen - wanneer ze niet in staat zijn om voor hun kinderen te zorgen om werkredenen of vanwege persoonlijke verplichtingen. Dit is volkomen normaal. De psychologie waarschuwt ons echter: hun hulp mag geen constante worden. Grootouders zijn geen babysitters.
Kinderen hebben de aandacht van hun ouders nodig, maar dit is niet altijd mogelijk: ouders worden gedwongen vrij te nemen en roepen daarom de hulp in van hun grootouders. Waarom vertrouwen we op grootouders en niet op een externe figuur? De redenen zijn talrijk en meer dan begrijpelijk: we vertrouwen het kind liever toe aan de zorg van een dierbare, in plaats van het toe te vertrouwen aan een oppas of een kleuterschool. Bovendien is het veel goedkoper: babysitters en kleuterscholen brengen kosten met zich mee die niet alle gezinnen zich kunnen veroorloven. Grootouders leggen geen tijdslimieten op en ouders zijn op die manier vrij om te gaan werken of verplichtingen te doen zonder te haasten.
In dit mechanisme - dat zeker zijn voordelen heeft - houden ouders echter geen rekening met de behoeften van de grootouders: sommigen zijn blij met deze rol in het leven van hun kleinkinderen; anderen daarentegen zijn het beu om de ouders te vervangen en op te passen, maar hebben niet de moed om hun gevoelens te uiten omdat ze bang zijn dat als ze niet voor hun kleinkinderen zorgen, ze hen niet meer zullen kunnen zien. Er is nog een risico: dat ouders jaloers kunnen worden op de grootouders. Kinderen, die het grootste deel van hun tijd bij hun grootouders doorbrengen, bouwen een zeer hechte band met hen op, en dit kan - volgens sommige getuigen - jaloezie veroorzaken.
Kinderpsychologen en opvoeders raden aan om de aanwezigheid van grootouders en hun beschikbaarheid niet als vanzelfsprekend te beschouwen: het is noodzakelijk om met hen in dialoog te gaan, met de grootst mogelijke transparantie en kritiek. Grootouders kunnen ouders ondersteunen met de hulp van de kinderen, maar ze zijn geen babysitters: het is in het belang van de familie.
