De baas steelt haar werk en presenteert het alsof het van hem is: ze neemt wraak
Stel je eens voor dat je onlangs een nieuwe baan hebt gekregen en je taken met passie en enthousiasme hebt uitgevoerd. Stel je dan eens voor dat, nadat je je project aan de werkgever hebt gepresenteerd, deze het van je steelt en het laat doorgaan als het zijne: hoe zou jij reageren? Ongetwijfeld niet goed. Dit overkwam Cristina Sevcenco: in 2019 kreeg ze, op 25-jarige leeftijd, haar eerste baan: ze werd aangenomen door een groot bedrijf. De vreugde van het moment maakte echter al snel plaats voor een diep gevoel van bitterheid.
In feite had Cristina tijdens haar eerste weken bij het bedrijf belangrijke marktanalyses uitgevoerd, die door het topmanagement werden gebruikt om te begrijpen welke richting ze op moesten en die tot briljante inzichten leidden. Cristina's werkgever gebruikte dit onderzoek om nieuwe ideeën te presenteren, maar hij noemde Cristina nooit tijdens de presentatie: hij stal in feite haar werk door het voor te doen als zijn eigen werk. In feite had de jonge vrouw nooit het recht om deel te nemen aan de belangrijkste bedrijfsbijeenkomsten, dus ze wist dat ze niet de kans zou krijgen om haar werk te tonen. Ze verwachtte echter dat haar baas haar naam zou noemen. De vrouw vertelt: "Ik liep langs een kantoor en zag mijn werk gepresenteerd worden in een zaal vol met zeer machtige mensen. Mijn naam werd echter niet één keer genoemd... Het brak mijn hart."
Cristina besloot het probleem aan te pakken en sprak rechtstreeks met haar werkgever: ze wenste dat tijdens de introducties haar naam werd behouden en dat het werk als het hare erkend zou worden. De baas bagatelliseerde de zaak echter, alsof Cristina's woorden leeg en betekenisloos waren. Geconfronteerd met deze houding besloot de vrouw wraak te nemen: op elke presentatiepagina van PowerPoint zette de vrouw haar handtekening in watermerk. Telkens wanneer de baas de presentatiepagina veranderde, zou haar naam te zien zijn: het was praktisch onmogelijk om hem te verwijderen en iedereen zou weten wie de klus had geklaard. De reactie van de baas was niet positief: het bedrijf gaf haar een opzegtermijn van 21 dagen. Het ontslag heeft echter de carrière van Cristina niet kunnen vertragen, die nu voor een ander bedrijf werkt en heeft geleerd dat de werkwereld "een leeuwenkooi" is.
