Er is een 830 miljoen jaar oud kristal ontdekt dat onbekende prehistorische levensvormen zou bevatten
Hoewel er honderden miljoenen jaren zijn verstreken, slagen onderzoekers er nog steeds in om objecten uit de prehistorie te traceren. Deze bevindingen kunnen erg belangrijk zijn, omdat ze de mogelijkheid bieden om waardevolle informatie te ontdekken over een tijd nu lang geleden, waarvan we veel maar niet alles weten.
In Australië heeft een groep onderzoekers een oud kristal opgegraven van 830 miljoen jaar geleden, waarin mogelijk een virus schuilgaat dat ze willen analyseren.
via Live Science
Didier Descouens/Wikimedia commons
Dat klopt: een team van Australische geologen heeft in een woestijngebied een oud kristal gevonden dat ongeïdentificeerde cellen zou bevatten. De bedoeling van de onderzoekers is om het te openen om de prehistorische inhoud te onderzoeken.
Als eerste stap namen de geologen hun toevlucht tot beeldvormingstechnieken, waarbij ze ultraviolette stralen gebruikten om te kunnen identificeren wat er in het kristal zat: het resultaat benadrukte de aanwezigheid van mogelijk nog levende cellen.
De levensvormen zouden zijn ingesloten in een vloeibare bel die is ingebed in het kristal, wat om precies te zijn een gesteente van haliet is, een mineraal dat bestaat uit natriumchloride. De cellen, die 830 miljoen jaar intact en veilig zijn gebleven, lijken zich te verplaatsen en van positie te veranderen als het kristal beweegt.
Geologen veronderstellen dat dit misschien wel enkele van de oudste levensvormen op onze planeet zijn, die nog nooit eerder zijn ontdekt. Daarom willen ze graag de rots breken en de cellen kunnen bestuderen, omdat ze informatie kunnen geven over het ontstaan van leven op aarde en uitzoeken of ze ook elders, bijvoorbeeld op Mars, kunnen voorkomen.
Maar wat zou er kunnen gebeuren door deze levensvormen uit het kristal te bevrijden? Het is niet te voorspellen: de cellen zijn volledig onbekend en het openen van de rots kan een virus in de lucht brengen waar we niets van weten. Een potentieel gevaarlijke procedure.
Kathy Beninson, een geoloog aan de Universiteit van West Virginia, zei: "Het klinkt als een hele slechte film, maar er is jarenlang gedetailleerd werk verricht om erachter te komen hoe dit zo veilig mogelijk te doen."
Om geen risico te lopen op schade die niet kan worden ingeschat en voorspeld, zullen geologen het object blijven bestuderen zonder het te openen.