"Ik nam ontslag met een opzegtermijn van twee weken, ze straften me met een 16-urige dienst"
Het vinden van een baan die de fundamentele rechten respecteert die aan een werknemer moeten worden gegarandeerd, is niet vanzelfsprekend en vaak ook niet eenvoudig. Veel werkgevers hebben namelijk het gevoel dat ze het leven en de vrije tijd van hun werknemers volledig tot hun beschikking hebben, enkel en alleen omdat hun maandelijkse beloning van hen afhangt.
Het overkwam een man die, na een opzegtermijn van twee weken, volgens contract, op een ongelooflijke manier werd behandeld door zijn werkgever die besloot wraak op hem te nemen, in de laatste dagen van zijn dienst bij het bedrijf. Laten we eens kijken wat er gebeurd is.
via Reddit
Pixabay - Not the actual photo
"Ik ben 19 jaar oud - begint de jonge werknemer op Reddit te vertellen - en ik heb de afgelopen zeven en een halve maand bij een tankstation gewerkt".
De jongen zegt dat hij besloot zijn baan op te zeggen en daarom een ontslagbrief stuurde met een opzegtermijn van 15 dagen, zoals vereist door zijn contract.
Tijdens een van zijn laatste diensten had hij net zijn acht uur achter de rug, had hij gedaan wat hij moest doen en wachtte hij tot zijn collega hem zou aflossen om naar huis te gaan. "Ik heb acht uur gewacht, ik probeerde hem te bellen, de managers te bellen, niemand nam ooit op, ik had weg kunnen gaan en de winkel open kunnen laten, zonder enige controle, maar dat deed ik niet en ik heb de nacht daar doorgebracht, door een dienst van 16 uur te draaien".
Pixabay - Not the actual photo
"Mijn manager arriveerde pas om 6 uur 's ochtends, - zei de nogal geïrriteerde jongen - maar toen hij mijn auto zag, kwam hij binnen en vroeg me waarom ik er nog was. Ik antwoordde dat mijn collega niet was komen opdagen, dus was ik gebleven".
De jongen werd uitgelachen door zijn werkgever die hem verzekerde dat hij 's nachts geen telefoontje had gehoord en vroeg hem of hij na de 16-uursdienst ook de andere dienst, dezelfde dag, van 8 uur kon doen.
"Toen ik thuiskwam, heb ik alles aan mijn ouders verteld die me zeiden dat het een verdachte houding was. Mijn vader zei dat ik meteen moest stoppen, mijn moeder vroeg of iemand zich had verontschuldigd, maar dat was niet zo”.
De jongen zegt blij te zijn dat hij is vertrokken en heeft die ongezonde baan voor zichzelf en voor zijn gezondheid opgegeven. Wat vind jij hier van?