Deze vis kan beschadigde cellen in zijn hart regenereren: wetenschappers leggen uit hoe het werkt
Er zijn duizenden verschillende soorten in de natuur, met verschillende kenmerken, capaciteiten en mogelijkheden. Sommige dieren passen perfect in hun omgeving, anderen kunnen wekenlang zonder voedsel leven en weer anderen zijn in staat om delen van hun hart te regenereren.
Ja, je leest het goed: de vissen waarover we je gaan vertellen, kunnen precies dat. Het is de zebravis. Hoewel bekend was dat dit dier zijn hart “repareerde”, ontdekte een team van Duitse onderzoekers onlangs welke cellen en processen erbij betrokken zijn. Laten we daarom het nieuws bekijken dat in dit verband naar voren is gekomen.
via Nature
Pixabay - Not the actual photo
Voor een mens kan een hartaanval zonder snelle interventie onomkeerbare schade aan hartspiercellen veroorzaken, bekend als cardiomyocyten. Dit gebeurt omdat bij afwezigheid van zuurstof de cellen beginnen te verslechteren en een soort litteken op het hart vormen.
Mensen zijn niet in staat cardiomyocyten te herstellen en te regenereren, maar veel gewervelde dieren, waaronder de zebravis, zijn in staat om complexe cellen in het lichaam te regenereren, waaronder die van hartweefsel.
Een team van onderzoekers onder leiding van het Berlin Institute for Medical Systems Biology (BIMSB) ontdekte dat bij sommige vissen bindweefselcellen voor een korte tijd worden geactiveerd en hartspiercellen helpen regenereren.
Pixabay - Not the actual photo
"We wilden weten hoe dit kleine visje het doet en of we ervan kunnen leren", zegt professor Jan Philipp Junker.
De harten van zebravissen hadden tijdens het onderzoek gesimuleerde hartaanvallen. De onderzoekers gebruikten transcriptomics op hartcellen om de regeneratie van hartspiercellen na de aanval te observeren.
Wetenschappers analyseerden harten van vissen met 200.000 gezonde en beschadigde cellen om te bepalen welke cellen betrokken waren bij de regeneratie. Cardiomyocyten zijn volwassen cellen die de tricarbonzuur cyclus bevatten en in staat zijn ATP en een kleine groep genen te produceren die verband houden met de ontwikkeling van hartcellen.
Dankzij transcriptomics konden wetenschappers deze cellen in detail analyseren.
Het zou geweldig zijn als de mens hetzelfde vermogen had, nietwaar? Wie weet of de vooruitgang het ons op een dag niet zal toestaan.
