De haan van de buurvrouw kraait honderden keren per dag, de kwestie eindigt in de rechtbank: “Het is ondraaglijk”
Liefhebbers van het platteland en mensen die landelijk wonen, weten heel goed wat het betekent om wakker te worden met het geluid van een kraaiende haan, in plaats van het geluid van een vooraf ingesteld alarm. In contact zijn met de natuur is zeker fascinerend, maar als je er geen controle over hebt, kunnen sommige aspecten vervelend of zelfs ondraaglijk worden. Bovendien zijn sommige van deze situaties soms geen echte keuze, omdat ze zich ook in de stad kunnen voordoen. We hebben het bijvoorbeeld over een Duits echtpaar dat elke dag het gekraai van de haan van de buren hoort, die zo'n 200 keer per dag kraait, zo erg dat ze samen naar de rechter zijn gestapt.
via Daily Mail
Friedrich-Wilhelm K. is 76 jaar oud en woont met zijn vrouw Jutta vlakbij Bad Salzuflen, in Duitsland. De twee hebben openbaar gemaakt wat een echte grens aan hun sereniteit werd: een haan genaamd Magda. Het dier is van een buurvrouw en, zegt het stel, begint om 8 uur 's ochtends te zingen en gaat door tot de avond zonder ooit te stoppen.
Het echtpaar werd dus gedwongen het lawaai te verdragen, proberen het te stoppen door de ramen gesloten te houden en vermijden de tuin in te gaan: een voorwaarde die ze niet accepteren om te blijven tolereren, omdat ze graag vrij zouden willen zijn om hun ruimtes te gebruiken. Om deze reden is hun wil dat Magda uit de woning van de buurvrouw wordt verwijderd en wendden ze zich tot een advocaat om het doel te bereiken.
"Het begint pas om 8 uur 's ochtends omdat hij 's nachts opgesloten zit", legt Friedrich-Wilhelm uit, "maar dan zingt hij 100 tot 200 keer gedurende de dag. We kunnen de tuin niet gebruiken en we kunnen niet alle ramen openen. Het is ondraaglijk." Jutta bevestigde zijn woorden en achtte deze situatie onleefbaar.
Torsten Gieseke, hun advocaat, zei dat "een haan niet thuishoort in een rustige woonwijk" en in feite was een vorige huurder ergens anders heen verhuisd om te ontsnappen aan de onvermoeibare Magda. In afwachting van de rechtszaak in de rechtbank verzamelt het paar bewijsmateriaal door het onophoudelijke kraaien van de haan te registreren.
Maar ook de eigenaresse, de vijftigjarige Michela, deed haar zegje: "De hennen hebben de haan nodig, anders zouden ze onderling ruzie maken." Voor de vrouw die de kuikens een paar jaar geleden heeft gekocht voor de eieren, zou Magda's aanwezigheid daarom essentieel zijn om de orde onder haar dieren te handhaven. Pas later realiseerde ze zich dat Magda een haan was en geen hen.
Friedrich-Wilhelm en zijn vrouw zijn zeker niet de enigen die klagen, want ook hun kinderen en vele andere buren hebben geprobeerd Michela over te halen het storende element weg te nemen. "Ze geeft haar haan niet op, we moeten ermee leren leven of we moeten winnen in de rechtbank."
Wat zou jij in hun plaats doen? Zou jij hun voorbeeld volgen of zou je het verdragen?
