"Ik ben 28 maar voel me nog steeds een kind: ik gebruik een fles, draag luiers en slaap met knuffelbeesten”
Als we opgroeien, is het normaal om de gewoonten die onze kindertijd kenmerkten, op te geven, we voelen dan ook een zekere nostalgie als we eraan denken. In ieder geval leidt de ontwikkeling zelf tot onvermijdelijke veranderingen waarmee we met het verstrijken van de tijd geen moeite hebben om ons aan te passen. Toch hebben sommigen niet de intentie om op te groeien en willen ze kinderen blijven in de ware zin van het woord: dit is het geval van een 28-jarige Amerikaanse vrouw, die populair werd op het internet vanwege haar besluit om luiers te blijven dragen, in slaap vallen met een fopspeen en luisteren naar een verhaaltje voor het slapengaan.
via Mirror
Kind zijn is mooi, als je het geluk hebt om in een gunstige context te leven, maar op een gegeven moment moet je volwassen worden: Lucy Anne is het daar echter niet mee eens en heeft daarom de aandacht van het web op zichzelf gevestigd.
De reden? De jonge vrouw, die in Pennsylvania, in de VS, woont en werkt als IT-beveiligingsfunctionaris, heeft haar levensstijl, die niet bepaald geschikt is voor haar leeftijd, op haar account openbaar gemaakt. Lucy gedraagt zich in feite alsof ze nog een kind is, ze kleedt zich als zodanig en handhaaft de typische gewoonten van de kindertijd.
Naar eigen zeggen bleef een deel van haar persoonlijkheid hangen op 9-jarige leeftijd, een periode waarin ze het heerlijk vond om de luiers van haar jongere zusje te dragen, omdat ze zich daardoor op haar gemak voelde.
Met het verstrijken van de tijd en de intrede in de adolescentie, is de wens om "klein" te blijven niet veranderd, integendeel: Lucy is doorgegaan met het verzamelen van knuffelbeesten en speelgoed, om de fles te gebruiken om haar dorst te lessen, de fopspeen om in slaap te vallen en zich sprookjes te laten vertellen voordat ze in slaap valt.
Aanvankelijk dacht Anne dat zij de enige was die de behoefte voelde om de gewoonten uit haar kindertijd vast te houden, zelfs op volwassen leeftijd, en vroeg zich af of ze zichzelf hiervoor niet als verkeerd moest beoordelen. Maar toen ontdekte ze dankzij het netwerk dat ze niet de enige was, en ze ontdekte het bestaan van verschillende online communities gericht op “volwassen baby’s”, mensen die, net als zij, zich op hun gemak voelen om “kind te blijven”.
Vanaf dat moment besloot Lucy niet alleen zichzelf te accepteren, maar ook haar bijzonderheid niet te verbergen en dit aspect van haar leven te delen op sociale media, die ze nog steeds in de privé-sfeer houdt, zonder dat het haar werk en interpersoonlijke verhoudingen beïnvloedt.
Gebruikers lijken het te waarderen dat de jonge vrouw deze identiteit laat zien met grappige afbeeldingen, die velen op een positieve manier hebben becommentarieerd, en vinden het bemoedigend dat ze weet hoe ze zichzelf moet accepteren, wat niet iedereen lukt.
Wat vind jij van de kleine grote Lucy Anne?
