Hij koopt een oude verlaten cottage in een klein dorpje en transformeert het in een "tiny house"
Tiny houses zijn een vrij recente trend in duurzaam leven die een paar jaar geleden in de Verenigde Staten is ontstaan en die ook in Europa snel voet aan de grond kreeg. Maar wat zijn tiny houses precies? Het zijn huizen van zeer beperkte omvang, tussen 8 en 40 vierkante meter, ze kunnen vast of mobiel zijn, eengezinswoningen in een flat, en laten je midden in de bossen midden in de natuur wonen. Maar tiny houses kunnen overal worden gebouwd, zelfs in de achtertuin of in oude, niet meer gebruikte gebouwen.
Dit was precies het project van een jonge Schot: het restaureren en weer bruikbaar maken van een heel klein verlaten huisje op het platteland waar hij elke dag wandelde. Laten we samen het verhaal ervan ontdekken.
George Dunnett is een 28-jarige Schot die opgroeide in Kinnesswood, een klein plattelandsdorpje. Zijn hele leven keek hij met spijt naar een klein huisje aan het einde van de straat waar hij woonde, het enige gebouw in het dorp dat was overgeleverd aan de elementen. "Het was een beetje vervallen, en ik vond het altijd jammer dat het in deze staat was achtergelaten", vertelt de man.
Dus kocht George het huisje in oktober 2020 voor een heel klein bedrag, maar de renovatie was lang, duur en moeilijk vanwege de slechte staat van de structuur. "De vloer was praktisch gewoon vuil en modder. Er was geen betonnen vloer", zegt Dunnett. "De ramen waren in slechte staat. Het dak moest wat aan gedaan worden. Het was eigenlijk gewoon een casco van een gebouw." Het gebouw, dat mogelijk dateert uit de 18e eeuw en oorspronkelijk werd gebruikt om religieuze boeken in te binden en te verspreiden, was meer dan 50 jaar in gebruik als opslagplaats en had tal van structurele problemen die moesten worden opgelost.
Maar George liet zich niet ontmoedigen en beetje bij beetje renoveerde hij het gebouw: de muren, de vloer, het dak en ten slotte de ramen. Nadat de eikenhouten vloer was gelegd, kon Dunnett de muren zelf schilderen, daarbij geholpen door zijn moeder. "Ik koos voor witte verf door het hele huis om het licht en vrolijk te houden, maar ik voegde wat accentmuren toe in de slaapkamer en badkamer met een blauwgrijze kleur", legt de man uit.
Na de renovatie heeft de woning een slaapkamer en een badkamer op de benedenverdieping en een woongedeelte met woonkamer en keuken op de bovenverdieping. Het moment waarop George het meest had gewacht, het installeren van de leuningen op de trap, kwam aan het einde van de werkzaamheden. De renovatie duurde ongeveer een jaar en was twee keer zo duur als de aankoopprijs, maar Dunnett is nu tevreden met het resultaat en heeft al een nieuw gebouw op het oog dat hij samen met zijn broer hoopt te kopen en te renoveren.
Echt een jonge man vol briljante ideeën, vind je ook niet?
