Ze kan het zich niet veroorloven om cadeautjes te kopen en bekent tegenover haar kinderen dat de kerstman niet bestaat
Een van de feestdagen waar kinderen het meest naar uitkijken is Kerstmis, ze houden niet alleen van de sfeer van geluk, maar ze houden er ook van om op de ochtend van 25 december wakker te worden en naar de boom te rennen om erachter te komen of de kerstman hun brieven heeft gelezen en de geschenken die ze hadden gevraagd heeft gebracht. Wat echter pas later met de leeftijd zal worden ontdekt, is dat het geen mythische figuur is die de geschenken brengt, maar de ouders.
Deze vrouw was gedwongen haar kinderen de waarheid te vertellen, omdat ze geen kerstcadeautjes voor hen had kunnen kopen, maar bovenal zou ze het vreselijk hebben gevonden om de teleurstelling in de ogen van haar kinderen te zien.
via New York Post
Rachel is een 30-jarige Schotse moeder met 4 kinderen, allemaal jonger dan 10 jaar. Ze werkte vroeger als manager bij Samsung, maar toen ze zwanger raakte van haar vierde kind, moest ze noodgedwongen haar baan opzeggen om huisvrouw te worden. Omdat ze geen vast salaris heeft, kan ze het zich niet veroorloven om kerstcadeautjes voor haar kinderen te kopen. Om deze reden dacht ze dat de enige oplossing voor deze situatie zou kunnen zijn om hen de waarheid te vertellen: dat de kerstman niet bestaat.
“De overheidsuitkering is niet voldoende, ik kan de rekeningen niet betalen. Kinderopvang wordt steeds minder. Helaas ben ik op het punt gekomen dat ik geen cadeaus voor mijn kinderen kan betalen. Er komt een moment waarop ik mijn kinderen de waarheid moet vertellen over Kerstmis en waar de cadeaus vandaan komen. Ik wil niet dat mijn kinderen denken dat ze slecht zijn. Deze situatie geeft me helemaal geen goed gevoel. Ik heb nooit aan mij of mijn man gedacht, we geven alles uit aan onze kleintjes."
Deze moeder zou graag weer aan het werk gaan om haar gezin financieel te kunnen helpen en haar kinderen niet de waarheid over kerst te hoeven vertellen, maar ze heeft niemand die voor haar kleintjes kan zorgen. Mensen beschuldigen haar ervan de hele dag niets te doen en niet meer aan het werk te willen, maar ze beweert dat ze, als ze de kans krijgt, onmiddellijk weer aan de slag zou gaan.
"Mijn man en ik hebben zelfs nieuwe, goedkopere telefooncontracten afgesloten en de telefoon verkocht voor wat extra geld. Als ik naar een supermarkt ga, probeer ik te kopen wat er in de aanbieding is, zodat ik geld kan besparen. Mijn doel is niet om geld te vragen, maar ervoor zorgen dat deze situatie verandert en dat de staat voor gezinnen in deze toestand zorgt".
Hoe denk je dat ze deze situatie zou kunnen oplossen?
