Hij wordt door zijn ouders in de steek gelaten vanwege zijn uiterlijk en wordt een succesvol model
Niet iedereen is in staat om verder te gaan dan de schijn, ze laten zich vaak beïnvloeden door uiterlijkheden zonder verder te onderzoeken. Op deze manier creëert men echter niets anders dan onzekerheid, waardoor individuen ertoe aangezet worden niet in zichzelf te geloven, maar vooral zichzelf niet te accepteren.
Een samenleving dat een boek niet op zijn kaft beoordeelt, zou mooi zijn. Iedereen moet de kans krijgen om te laten zien wie hij werkelijk is, zonder bang te hoeven zijn om beoordeeld te worden. Deze jongen begreep daarentegen al van jongs af aan hoe de wereld in elkaar zat, want zijn ouders lieten hem in de steek vanwege zijn uiterlijk. Hij moest leren zichzelf te accepteren zoals hij is.
via Phil Star Life
Zijn naam is Jono Lancaster, een 37-jarige man. Zijn gezicht wordt gekenmerkt door een onderontwikkelde kaaklijn, afwezigheid van jukbeenderen en opvallend gevormde oren. Dit alles is te wijten aan een bij de geboorte gediagnosticeerde ziekte, bekend als het Treacher Collins-syndroom, die leidt tot misvorming van het gezicht en het hoofd.
Ook al is het moeilijk om met een pasgeborene met een opvallende misvorming om te gaan, verdient elk kind de liefde van zijn ouders. Jono's vader en moeder dachten er anders over en 36 uur na de bevalling namen ze de beslissing hem af te staan voor adoptie. De baby werd dus direct na de geboorte in de steek rgelaten. Een onuitwisbaar teken in zijn leven, maar zijn adoptiemoeder, Jean, koos hem juist vanwege zijn niet te onderscheiden uiterlijk, steunde hem en verdedigde hem tegen elk vooroordeel.
"Mamma Jean heeft me altijd beschermd. Ze nam me in huis toen ik nog maar 2 weken oud was en adopteerde me definitief toen ik 5 was. Het ziekenhuis had haar gewaarschuwd voor mijn uiterlijk, maar de eerste keer dat ze me zag, zei ze altijd dat ze niet anders kon dan glimlachen."
Jono heeft zijn hele leven geprobeerd zijn uiterlijk te accepteren, hij heeft gevochten tegen de vooroordelen van individuen die niet verder gingen dan de eerste impact. In de loop van de tijd en met de nabijheid van de mensen die altijd van hem hebben gehouden, is hij erin geslaagd meer zelfvertrouwen te krijgen. Dit alles heeft hem in staat gesteld model te worden, maar hij heeft vooral besloten om iedereen te helpen die hetzelfde syndroom heeft als hij en zich niet geaccepteerd voelt.
Deze man vergeeft zijn ouders misschien niet, maar hun keuze heeft hem in staat gesteld een geweldig leven te leiden. "Ze hebben me op deze wereld gebracht. Het is een lange reis geweest om te komen waar ik ben. Maar ik ben op een plek van geluk en vreugde."
Wat vind jij ervan?
