"Mijn 17-jarige dochter heeft een dochtertje, maar ik zal niet helpen om voor haar te zorgen: ze had er beter over na moeten denken"
Er zijn mensen die ervan dromen om al op jonge leeftijd ouders te worden. Ze weten dat ze uitstekende moeders of vaders zullen zijn, ze voelen zich in staat om voor een ander individu te zorgen. Het hebben van kinderen brengt echter grote verantwoordelijkheden met zich mee, je moet je ervan bewust zijn dat de meeste tijd die je ter beschikking hebt, die van de kleine zal worden, het zal vooral nodig zijn om offers te brengen, voornamelijk die betreft de nachtrust en uitjes met vrienden.
De hoofdrolspeelster van het verhaal koos ervoor om op 17-jarige leeftijd een dochter te krijgen, maar haar vader wilde haar een lesje leren en besloot niet voor haar te zorgen. Laten we beter kijken wat er is gebeurd.
via The Sun
De hoofdrolspeelster is een 17-jarig meisje dat altijd het moederinstinct in zichzelf heeft gevoeld. Om deze reden besloot ze moeder te worden toen ze nog een tiener was. Een keuze die haar vader niet helemaal deelde, die daarom meteen bepaalde regels wilde dicteren.
De man benadrukte dat hij de kinderopvang van zijn kleindochter alleen zou betalen totdat zijn dochter klaar was met studeren (eerst het lyceum en daarna de universiteit), maar verder zou hij niets anders hebben gedaan. Bovenal, als het meisje niet naar school gaat, moet ze absoluut zelf voor haar dochter zorgen, ze mag deze taak aan niemand anders overlaten, "ze moet haar verantwoordelijkheden nemen. Ze koos ervoor om moeder te worden. Ik zal de kosten van de baby van maaltijden tot verzekeringen op me nemen, totdat mijn dochter afstudeert. Maar alle vrije tijd die ze heeft, moet ze met het kleine meisje doorbrengen”.
Het meisje zou niet naar de kleuterschool gaan, dus had het gezin een oppas uitgekozen om tijdens de schoolweek voor haar te zorgen. "Op een dag - legde de man uit - was ik verbaasd toen ik in het weekend de babysitter thuis aantrof om voor het kleine meisje te zorgen. Mijn dochter was uitgegaan met vrienden. Ik wachtte tot ze terug zou komen om met haar te praten, en Ik legde haar uit dat we een afspraak hadden en dat ze die had moeten respecteren. Anders zou ik haar helemaal niet meer helpen, zou ik de onkosten niet meer betalen”.
Velen hebben opmerkingen gemaakt, sommigen hebben de kant van het meisje gekozen met het argument dat de vader begripvol zou moeten zijn. Er zijn echter ook mensen die het met de man eens zijn: "het is moeilijk, maar ze moet zich aanpassen, veel moeders hebben niet zoveel geluk als zij, om een familie aan haar zijde te hebben".
Wat vind jij van de keuze van deze vader?
