Hij viert zijn verjaardag voor het eerst op 13-jarige leeftijd, ook al is zijn moeder er tegen
Niet iedereen wil zijn verjaardag vieren, maar voor kinderen is het zeker een van de langverwachte gebeurtenissen van het jaar. Een speciale dag hebben om de onbetwiste hoofdrolspeler te zijn, gelukswensen en aandacht te ontvangen om de mijlpaal te vieren, is ongetwijfeld belangrijk voor de kleintjes, die graag het moment ervaren waarop ze “groot" worden, omringd door familie en vrienden van school. De hoofdpersoon van het verhaal dat we gaan vertellen had deze mogelijkheid echter nooit gehad, aangezien zijn moeder er absoluut tegen was. Laten we samen uitzoeken waarom.
via Reddit
De jongen, nog een kind, besloot stoom af te blazen in een lange post op Reddit om uit te leggen wat er was gebeurd en om de mening van de gebruikers te vragen. "Ik ben 13 jaar en ik ben geboren in een heel arm land" begon hij zijn verhaal. "Mijn moeder had geen geweldige prenatale zorg, dus ze wist niet dat ze een tweeling zou krijgen tot mijn broer en ik werden geboren." Helaas overleefde alleen hij een paar uur na de geboorte, terwijl de tweelingbroer overleed en de moeder in totale wanhoop achterliet. "Door het overlijden van mijn broer hebben we mijn verjaardag nooit gevierd, omdat het altijd een dag van familierouw was. Mijn familie organiseert op andere dagen kleine feestjes voor mij (ik ga meestal gewoon een ijsje eten of iets dergelijks), maar mijn moeder ging nooit mee, ook al was het op een andere dag."
Op 13-jarige leeftijd voelde de jongen echter behoefte aan een eigen feestje op de eigenlijke verjaardag. "We wonen nu in de Verenigde Staten en verjaardagen zijn hier veel belangrijker dan in mijn geboorteland. We zijn verhuisd toen ik 7 was en sindsdien heb ik altijd al een verjaardagsfeestje gewild met ballonnen, taart, slingers en dat soort dingen. Maar mijn moeder zei altijd nee omdat ze zegt dat ik mijn broer niet respecteer."
Al zijn vrienden organiseerden feesten ter ere van de overgang naar de pubertijd, waardoor de jongen zich buitengesloten voelde. Dus vroeg hij zijn ouders opnieuw om toestemming om zijn verjaardag te vieren, maar zijn moeder beschuldigde hem ervan respectloos te zijn en zijn vader was het met haar eens.
"Ik weet dat het niet juist is om oneerlijk te zijn, maar ik wilde echt dat gevoel ervaren van een heel feest voor mezelf te hebben. Dus spaarde ik al het geld dat ik verdiende met mijn bijbaantje en kocht taart, versieringen en uitnodigingen. De familie van een vriend van mij heeft een restaurant en ze kwamen overeen om me de achterkamer te laten gebruiken. Op mijn verjaardag bracht ik de ochtend door met rouwen met mijn ouders en vertelde ze toen dat ik naar een vriend moest voor een project. Ik organiseerde mijn verjaardagsfeestje en het was het meest geweldige moment dat ik ooit in mijn leven heb gehad. De twintig aanwezige vrienden brachten geschenken, zongen en dansten om de dag onvergetelijk te maken.
"Mijn ouders kwamen er echter achter, omdat een van de ouders van een vriendin het mijn moeder vertelde toen ze haar in de supermarkt tegenkwam. Mijn moeder werd erg boos en ging zelfs zo ver dat ze me vertelde dat ze liever mij dan mijn broer had willen verliezen. Nu mag ik niet meer met mijn vrienden omgaan of elektronische apparaten gebruiken, behalve voor school."
De jongen voelt zich erg schuldig en is ervan overtuigd dat als hij het feest op een andere dag had georganiseerd, zijn moeder het niet zo erg zou hebben gevonden. "Dat is het enige waar ik me rot over voel. Ik had het feest de dag na mijn verjaardag kunnen geven en de dag met mijn familie kunnen doorbrengen. Ik haat het om elke verjaardag in het donker door te brengen en niet te praten of te eten terwijl we rouwen om mijn broer. Ik wilde het gewoon een keer vieren. Heb ik er verkeerd aan gedaan?”
Wat vind jij?
