Ze werkt als arbeider op kranen maar voelt zich constant geobserveerd door haar mannelijke collega's
Iedereen hoopt van jongs af aan het werk te doen dat hij of zij altijd al heeft gewild. Sommigen werken hard en slagen erin dit doel te bereiken, terwijl anderen, ondanks nooit de hoop te verliezen, hun droom niet kunnen verwezenlijken. Weer anderen ontdekken nieuwe passies in hun leven die hun beroep zullen worden.
In feite had de vrouwelijke hoofdrolspeler van het verhaal dat we gaan vertellen graag een heel andere baan gehad, maar toen vond ze haar weg en begon ze te werken als arbeider op hijskranen, waarbij ze constant de aandacht en blikken van de mannen om haar heen trekt. Laten we eens kijken.
via New York Post
Kate Fahey is een 19-jarig meisje dat zich nooit aangetrokken heeft gevoeld tot de bouw. Haar passie ontstond bij toeval, toen ze ervoor koos om een vakantiebaantje op de bouwplaats van haar vader in Ierland te aanvaarden. Ze was zo gepassioneerd door die baan dat ze begreep dat dit haar toekomst zou zijn. Toen ze voor het eerst op een kraan stapte, wilde ze er nooit meer af en besloot arbeider te worden.
Deze nieuwe passie van haar maakte haar tot de jongste arbeider in Ierland en zette haar ertoe aan om elke dag 40 meter boven de grond op een kraan te staan in plaats van naar de universiteit te gaan.
Kate is een vrouw die in een voornamelijk mannelijke branche werkt. Heel vaak zijn buitenstaanders verbaasd om haar te zien. "Mensen kijken me vaak vragend aan en vragen zich af wat een vrouw daar doet. Er zijn momenten geweest dat nieuwkomers naar me staarden. Toen ik in Dublin aan het werk was, ontmoette ik eens een bezorger die geschokt leek me te zien en constant vroeg of ik wel gekwalificeerd was om daar te zijn. Ik vertelde hem dat het enige dat je nodig hebt om dit werk te doen, de ruggengraat is, oftewel een sterk karakter hebben”.
Veel jongens en meisjes schrijven haar om meer details over haar carrière te weten te komen, vooral hoe ze besloot deze weg in te slaan. "Mijn baan vereist geen universiteit of een stage, je wordt er gewoon verliefd op, zoals mij is overkomen. Ik ging naar boven en besloot niet meer naar beneden te gaan". Ze is de enige vrouw op de werkvloer, maar dat interesseert haar niet, ze kan wel tegen een paar nieuwsgierige blikken. Maar bovenal is ze er trots op anderen te inspireren om een carrière in de bouw na te streven.
Wat vind jij ervan?
