Twee gezinnen wonen onder een drukke snelweg en houden van hun huis
Bij het kiezen van je huis is ongetwijfeld een van de belangrijkste factoren de locatie: wil je een huis in het centrum of liever op het platteland, ver van het verkeer maar ook van alle essentiële voorzieningen? En als de keuze op het centrum valt, in welke zone valt je beslissing dan? Elke plaats heeft zijn aantrekkingskracht, het hangt af van de behoeften van het individu en ook van de levensstijl, maar er zijn bepaalde punten die universeel door bijna alle mensen worden gedeeld.
We zouden allemaal willen dat het rustig genoeg is om van ons huis te genieten zoals de oase van vrede en ontspanning die het zou moeten zijn. Daarom vermijd je liever te drukke wegen, gebouwen waarin scholen en ontmoetingscentra zijn gehuisvest of openbare plaatsen. Er zijn echter gezinnen die ervoor kiezen om ook op deze plaatsen te wonen en om welke reden dan ook ter wereld niet zouden willen veranderen.
Laten we samen het verhaal van deze families ontdekken.
via Mirror
Joanna Care en Gabrielle Gillings zijn twee moeders uit Port Talbot, in Wales, die de unieke keuze hebben gemaakt om onder een viaduct van 13 meter te leven. Hun huizen bevinden zich namelijk onder het viaduct van de M4, een autoweg die sinds 1966 de steden Cardiff en Swansea met elkaar verbindt. Voor de bouw werden 200 huizen afgebroken, terwijl andere de pilaren in hun tuinen moesten verwelkomen.
Een voorbeeld is het huis waar Joanna opgroeide en waar ze nu woont met haar man Ritchie en pasgeboren dochter Evelyn. "Ik heb hier altijd gewoond, het is nooit iets negatiefs voor mij geweest", legt Joanna uit, terwijl ze vertelt dat haar ouders de bouwvereniging toestemming moesten geven om de pyloon in hun tuin te bouwen. "Ik denk niet dat iemand er erg blij mee zou zijn geweest. De tuin liep op een gegeven moment af naar de rivier", besluit ze.
Het constante verkeer is bijna niet relevant in huis, maar wordt intenser gevoeld in de tuin. Joanna merkt het niet, ze is het geluid inmiddels gewend, maar haar man Ritchie, die opgroeide in een rustige woonwijk, nog niet en wordt om 4 uur 's ochtends wakker als de vrachtwagens voorbij rijden.
Gabrielle Gillings woont iets verderop met haar kinderen Lennox, 6, en Keane, 21 maanden. Gabrielle, geboren en getogen in Felindre, aan de overkant van de brug, werkt als assistente in de gezondheidszorg en is pas een paar jaar geleden in de buurt komen wonen. Ze realiseert zich dat degenen die er niet aan gewend zijn misschien erg veel last hebben van het lawaai, maar ze kon zich geen andere plek voorstellen om te wonen. "Ik wilde in deze buurt blijven wonen en ik wil niet weg. Voor mij is dit normaal, ik woon hier graag", zegt Gabrielle.
Een beslist buitengewone keuze, maar het belangrijkste is dat deze gezinnen er blij mee zijn, nietwaar?
