Een dier waarvan wetenschappers decennia lang dachten dat het uitgestorven was, heeft zich weer laten zien
Op 24 november 1859 publiceerde de Engelse wetenschapper Charles Darwin het boek dat hem onsterfelijk maakte, namelijk the Origin of Species, een werk dat de evolutie van levende soorten verklaart, en dat ook het concept van uitsterven definieert. Elke soort vecht voor zijn eigen redding, maar bovenal werd voor het eerst aan een niet-gespecialiseerd publiek het concept van natuurlijke selectie bekend gemaakt, volgens welke alleen soorten met bepaalde kenmerken gunstig zijn voor overleving in de omringende omgeving, om vooruitgang te boeken. Al die dieren die zich niet aan de omgeving kunnen aanpassen, kunnen tot uitsterven worden gedoemd.
Wetenschappers waren echter geschokt toen ze zich realiseerden dat een soort waarvan ze dachten dat het al jaren uitgestorven was, nog steeds bestaat. Laten we in detail kijken wat het is.
Vele jaren geleden zwierf de Anatolische luipaard, ook bekend onder de wetenschappelijke naam Panthera pardus tulliana, door de bossen van Anatolië, de regio van West-Azië die het huidige Turkije herbergt. Deze soort werd als uitgestorven beschouwd, alle sporen ervan waren verloren gegaan. Tot hij plotseling weer verscheen tussen de bomen die de bergen van Turkije bewonen. Hij verscheen voor het laatst in 1974. Deze soort is uiterst zeldzaam, maar nadat het jaren schijnbaar verdwenen was, heeft een camera zijn aanwezigheid weer vastgelegd.
Men dacht dat het niet alleen uitgestorven kon zijn omdat het zich niet meer manifesteerde, maar ook omdat er willekeurig was gejaagd, wat niet alleen zijn voortbestaan bedreigde, maar ook het aantal natuurlijke prooien verminderde en de menselijke expansie in zijn territorium. Bovendien heeft de vernietiging van zijn leefgebied geleid tot een drastische achteruitgang van de soort. Gelukkig is echter bewezen dat de theorieën slechts onjuiste aannames zijn.
Prabhuthangamani27/Wikimedia Commons
Dit type katachtige is heel bijzonder, omdat het fysieke kenmerken heeft die het onmiddellijk herkenbaar maken, zijn vacht is roodachtig geel van kleur en de typische zwarte vlekken zijn bijna perfect rond. De staart daarentegen is erg lang en robuust. Ze hebben niet veel natuurlijke vijanden, alleen beren. In feite kon alleen de mens hun voortbestaan bedreigen.
De habitat lijkt de bossen en heuvels van de Egeïsche Zee, de Middellandse Zee en de oostelijke regio's van Anatolië te zijn. Het zijn bekwame roofdieren die zich voornamelijk voeden met hoefdieren zoals herten, reeën en moeflons. Het belangrijkste is dat ze gemakkelijk in bomen kunnen klimmen en er is opgemerkt dat ze ook kunnen zwemmen.
