Internationaal ruimtestation: het lek van een radiator stelde kosmonauten op de proef
Leven in de ruimte heeft zeker zijn charme, maar de zorgen over mogelijke onvoorziene gebeurtenissen zijn exponentieel groter dan wat men op aarde kan ervaren. Twee kosmonauten aan boord van het ISS beleefden een opmerkelijke tegenslag. Laten we samen kijken wat er is gebeurd.
Het lek van een radiator op het ISS, de ruimtewandeling van de kosmonauten
NASA/Wikimedia commons -Public domain
De mens is al vele jaren de ruimte die zich buiten de aarde bevindt binnengegaan. Er valt nog veel te ontdekken en te weten, maar de vraag die niet alleen astronauten, maar iedereen op onze planeet verenigt, is: bestaan buitenaardse wezens echt? Het antwoord is nog niet gevonden, maar het verblijf in de buitenaardse ruimte kan op vele verschillende manieren verrassen. Twee kosmonauten aan boord van het ISS, het internationale ruimtestation, dat zich ongeveer 400 km boven het oppervlak van onze planeet bevindt, weten dit. Het station is gestructureerd om te worden gebruikt als een wetenschappelijk onderzoekslaboratorium in microzwaartekracht-omstandigheden (zoals het ontwikkelingsexperiment op embryo’s) en om apparatuur en voertuigen te testen voor langdurige missies naar de maan en Mars.
Op 25 oktober 2023 waagden Oleg Kononenko en zijn excursiegenoot Nikolai Chub, beiden van het Russische federale ruimtevaartbedrijf Roscosmos, zich aan een ruimtewandeling, een van hun eerste extravehiculaire missies. Het doel was om een lekkende radiator te repareren: op 9 oktober werd een koelmiddellek geconstateerd uit de reserveradiator die zich buiten de Russische multifunctionele module Nauka bevond. Tijdens de missie, die 7 uur en 41 minuten duurde, ging er iets mis.
De gaten op de ISS-radiator
NASA/Wikimedia Commons - Public domain
Toen hij eenmaal het punt van het lek had bereikt, kwam Konenko te dicht bij de vloeistof, waardoor een van zijn aansluitingen werd besmet. Toen hij op dat punt werd aangespoord om terug te keren, kon hij niet anders dan het inpakken en het in de ruimte achterlaten, buiten het ISS. Maar dat is nog niet alles: de kosmonaut merkte ook verschillende gaten in de radiatorpanelen op. Hij communiceerde de ontdekking aan Mission Control in Moskou en zei dat "de gaten zeer uniforme randen hebben, alsof ze zijn geboord. Het zijn er veel en ze zijn op een chaotische manier verspreid."
Wat de vlek van de koelvloeistof betreft, deze werd toegeschreven aan een resterend ammoniaklek dat optrad toen de klep werd gesloten. Ter voorbereiding op deze veronderstelling waagden de kosmonauten zich aan de ruimtewandeling, uitgerust met geschikte doeken en zakdoeken, om te voorkomen dat ze het giftige materiaal aan boord zouden brengen. De documentatie die is uitgevoerd tijdens de extravehiculaire missie, genaamd EVA, zal Russische ingenieurs op de landbasis in staat stellen de oorzaak van het lek te achterhalen en preventieve maatregelen te nemen voor toekomstig gebruik van de radiatoren. Na de reparatie installeerden Chub en Kononenko ook een synthetische radar als communicatiesysteem en gebruikten ze een nanosatelliet, ontworpen door de Bauman Moskou State Technical University, om de inzet van zonnezeilen te testen, een vorm van ruimtevoortstuwing die gebruik maakt van drukstraling. Ondanks verschillende pogingen strekten de zeilen zich echter niet volledig uit.
Het lot van het internationale ruimtestation
NASA/Crew of STS-132/Wikimedia commons - Public domain
Aan het einde van de EVA eindigde onderhoudsruimtewandeling nummer 268. Voor Chub was het de eerste missie buiten het ISS, terwijl het voor Kononenko de zesde keer was: de kosmonaut bracht in totaal bijna 42 uur door op de ruimtewandeling. Het ISS draait al bijna 25 jaar met een snelheid van ongeveer 27.600 kilometer per uur rond de aarde, een periode waarin honderden astronauten talloze experimenten hebben uitgevoerd. Dit £120 miljard kostende, 100 meter lange bouwwerk bevindt zich echter al sinds 1998 in een baan om de aarde en de duur ervan geeft aanleiding tot bezorgdheid.
Het station is feitelijk al tien jaar langer operationeel dan aanvankelijk verwacht en operationele problemen, zoals luchtlekken, komen steeds vaker voor. De bewegingen van astronauten en de trillingen veroorzaakt door ruimteschepen maken de zaken alleen maar erger, zonder rekening te houden met de componenten die nu bijna verouderd zijn. Op basis van deze overwegingen heeft NASA geschat dat het ISS, uitgerust met zestien onder druk staande modules, zijn werk in 2031 zal voltooien, wanneer het in de Stille Oceaan zal worden gelanceerd. “Als puin eenmaal in de oceaan terechtkomt, zal het zich naar verwachting naar de bodem nestelen, zonder noemenswaardige gevolgen op de lange termijn.”
Wat vind je van het langdurige werk dat is verricht aan dit zeer dure station dat op de oceaanbodem zal belanden?
