Het geval van de drie sterren die in één uur verdwenen: een nieuwe mogelijkheid zou het mysterie kunnen oplossen

door Janine

06 November 2023

Eeuwenlang hebben de sterren die we aan de hemel zien wetenschappers, kunstenaars en gewone mensen gefascineerd. Pas de afgelopen decennia is het mogelijk geweest de uitgestrektheid van de kosmos te bestuderen, en met elke ontdekking lijkt het erop dat we steeds minder weten. Ondanks alle kennis die we vandaag de dag hebben, blijven sommige mysteries bestaan, zoals toen drie sterren uit de hemel verdwenen. Maar wat is er gebeurd en vooral: is het mogelijk de reden voor die verdwijning te begrijpen?

Drie sterren verdwijnen uit de hemel: het mysterie van het Palomar Observatorium

Palomar Observatory/Solano et al.

De datum is 19 juli 1952 en het Palomar Observatorium voert een nachtelijk onderzoek naar de hemel uit. Het doel is om asteroïden en andere hemellichamen te identificeren. Daarom worden er met regelmatige tussenpozen verschillende foto's van de ruimte gemaakt. Een foto genomen om 20.52 uur geeft het beeld weer van drie heldere en duidelijk te onderscheiden sterren, een vrij normale bevinding. Wanneer de waarneming echter om 21.45 uur wordt herhaald, zijn die drie sterren niet meer te zien: ze zijn letterlijk uit de hemel verdwenen. Maar wat gebeurde er en vooral: waarom? De vreemde ontdekking werd onmiddellijk gerapporteerd aan de media van destijds, wat verbazing wekte en de meest uiteenlopende theorieën aanwakkerde. Ook omdat, zoals astronomen zich zouden hebben gerealiseerd, die sterren nooit meer zijn verschenen.

Op zoek naar een verklaring: zijn de drie sterren echt verdwenen?

Michael Slonecker/Wikimedia Commons - Free to use

Sterren verdwijnen niet plotseling, zonder enige reden. In ons universum kunnen sterren exploderen of zelfs korte perioden van verhoogde helderheid hebben. En alles kan worden onderzocht, geanalyseerd en getest met moderne observatietechnieken. Het is in ieder geval niet mogelijk dat een ster op deze manier verdwijnt, zonder een spoor van zichzelf achter te laten. Om deze reden lijkt de enige echte verklaring er één te zijn: de helderheid van de drie sterren nam drastisch af, waardoor ze bijna onzichtbaar werden. Maar is dat werkelijk alles?

Zelfs de eenvoudigste theorie moet worden bewezen, en daaropvolgende waarnemingen hebben geen bewijs gevonden voor verduisterde sterren die de verdwijning zouden kunnen verklaren. Als gevolg hiervan zijn er ook andere theorieën naar voren gekomen, even interessant maar moeilijk te bewijzen. Sommigen hebben voorgesteld dat de drie sterren in werkelijkheid geen sterren waren, maar lichamen in de Oortwolk, gelegen aan de rand van het zonnestelsel, die om de een of andere reden oplichtten. Anderen zagen in plaats daarvan een verklaring in de kernproeven die in New Mexico werden uitgevoerd en waarvan de radioactieve besmetting mogelijk de fotografische platen van het Palomar Observatorium heeft beïnvloed.

Zwaartekrachtlenzen en zwarte gaten: een opgelost mysterie?

Freepik

Een nieuwe studie uitgevoerd door astrofysicus Enrique Solano en zijn team heeft echter een andere verklaring geopperd, die het mysterie van de drie verdwenen sterren echt zou kunnen onthullen. Solano beweert dat de drie sterren in werkelijkheid niet drie, maar één enkele ster was. Deze ster zou gedurende een zeer korte periode een hogere helderheid hebben ervaren en, als gevolg van zwaartekrachtlenzen als gevolg van de passage van een zwart gat, als drie verschillende sterren aan de hemel zijn verschenen. Dit is een fascinerende en volkomen plausibele hypothese. Zwaartekrachtlenzen en zwarte gaten zijn inmiddels bewezen verschijnselen, die daadwerkelijk een vervorming kunnen veroorzaken van het licht dat ons vanuit hemellichamen bereikt.

Toch blijven er nog steeds enkele twijfels bestaan, al was het maar vanwege de zeldzaamheid dat meerdere van dit soort gebeurtenissen kunnen bijdragen aan één resultaat. De drie sterren zijn immers verdwenen: misschien hebben we het antwoord al gevonden, maar kunnen we het nog niet bewijzen. Of misschien zullen andere waarnemingen en andere hypothesen nodig zijn om een ​​mysterie te onthullen dat ons sinds de jaren ’50 bezighoudt en dat in de toekomst van de astronomie wordt geprojecteerd.