De binnenkant van een ruimtepak is anders dan je denkt: dat onthult een foto
Ruimtepakken hebben een cruciale rol gespeeld op enkele van de belangrijkste historische momenten van de afgelopen decennia. Van de ruimterace uit de Koude Oorlog tot het moderne komen en gaan in het ISS: het iconische design van het ruimtepak maakt onderhand deel uit van onze cultuur. Maar wat zit eronder? In dit artikel zullen we zien wat er in een ruimtepak zit, kortom wat het gebruik ervan mogelijk maakt in omstandigheden die voor mensen prohibitief zijn.
De evolutie van ruimtepakken
NASA
De ruimtemissies van de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie markeerden de Koude Oorlog vanaf de jaren ’60 en maakten uiteraard ook een snelle evolutie van ruimtepakken mogelijk. In het geval van NASA werd het eerste ruimtepak in 1968 geïntroduceerd en tijdens daaropvolgende maanmissies verfijnd. Het ruimtepak Space Shuttle EMU, geïntroduceerd in 1983, werd ontworpen voor activiteiten buiten het voertuig en vervolgens aangepast voor het ISS. Tot de nieuwste modellen die tegenwoordig door astronauten worden gebruikt.
De Sovjet-Unie bleef echter niet ver achter, met zijn verschillende soorten pakken. Met name het Sokol-model en het Orlan-ruimtepak, dat opvalt door zijn robuustheid en efficiëntie, zijn iconisch geworden. Onlangs onthulde een Reddit-gebruiker de binnenkant van het Orlan-ruimtepak, met een reeks instrumenten en een ingang voor de astronaut die niemand had verwacht.
Waar bestaat een ruimtepak uit?
NASA / Monsur_Ausuhnom/Reddit
Ruimtepakken zijn in wezen ruimtevaartuigen voor één persoon. Ze bestaan uit een antropomorfe, onder druk staande constructie en beschikken ook over een soort rugzak met draagbare levensondersteuning. Deze combinatie, door NASA een EMU of Extravehicular Mobility Unit genoemd, maakt gebruik van zachte stoffen en flexibele lagen om een onder druk staande structuur te vormen. De drie hoofdlagen hebben respectievelijk te maken met zuurstof, aansluiting en warmte. Een ruimtepak is daarom ontworpen om ademhaling, druk en temperatuur op vitale niveaus in de ruimte te garanderen.
In het geval van de foto die op Reddit wordt gedeeld, zien we echter een beslist andere conformatie. Het is in feite een Russisch ruimtepak dat niet is opgedeeld in helm, romp en benen, losse stukken die vervolgens in elkaar gezet moeten worden. Voor het Orlan-pak kozen de Sovjets daarentegen voor een ontwerp waarbij de astronaut vanaf de achterkant naar binnen moet klimmen en vervolgens het geheel zelfstandig moet sluiten. Het Orlan-ruimtepak werd samen met de Krechet ontwikkeld, dat bedoeld was voor maanwandelingen en maximale autonomie vereiste.
En de ruimtepakken van de toekomst?
NASA
Als we naar deze foto's kijken, maken we tenslotte een kleine reis terug in de tijd. De ruimtepakken van de toekomst zullen heel anders zijn en worden beïnvloed door meer hedendaagse behoeften, zoals langere en veiligere missies. Dus als het ruimtestation de EMU kan gebruiken, vereist de toekomstige maanlanding geavanceerdere pakken. Misschien zullen ze meer op verbeterde exoskeletten lijken, met geavanceerde technologieën die hun prestaties en veiligheid zullen verbeteren.
Een deel zal ook gewijd zijn aan esthetiek, waarbij de verschillende bedrijven zich ook op designgebied zullen proberen te onderscheiden, en niet alleen op functionaliteit. Als de toekomst vertelt over ruimtepakken die zichzelf kunnen repareren, is de huidige evolutie veel prozaïscher, maar niet minder belangrijk.
