De aarde heeft een zwaartekrachtschild dat ons beschermt tegen asteroïden: dat zegt een onderzoek
Als we aan een asteroïde denken, gaan onze gedachten onmiddellijk naar degene die het uitsterven van de dinosauriërs veroorzaakte, of naar films als Armageddon. Toch zijn er elk jaar veel asteroïden die de aarde naderen, zonder echter botsingen of catastrofes te veroorzaken. Waarom gebeurt dit? Een nieuwe studie probeert deze vraag te beantwoorden, volgens welke de aarde een zwaartekrachtschild heeft dat in staat is de meeste naderende hemellichamen te vernietigen.
De impact van de zwaartekracht op asteroïden
Freepik
De zwaartekracht van onze planeet zou de meeste asteroïden en meteorieten die de aarde naderen vernietigen. Om de impact ervan te begrijpen, kunnen we nadenken over hoe de zwaartekracht van de maan het fenomeen getijden genereert, en hoe deze laatste ook de maan beïnvloeden en de versnelling ervan veroorzaken. Terwijl de aarde en de maan elkaar beïnvloeden in hun respectievelijke zwaartekracht, genereert de aarde op dezelfde manier een zwaartekrachtinslag op nabijgelegen hemellichamen. En met effecten die destructief kunnen zijn.
Volgens Mikael Granvik, die al heel lang aan dit fenomeen werkt, is het perfecte voorbeeld dat van komeet Shoemaker-Levy 9. In 1994 stortten fragmenten van de komeet neer op Jupiter nadat de zwaartekracht van de gasreus ze van het hoofdlichaam rukte. Maar hoe kan dit soort schild verklaard worden op basis van de zwaartekracht van de planeten?
Asteroïden gefragmenteerd door de zwaartekracht van de aarde: de zoektocht naar bewijzen
Freepik
Nadat Granvik en zijn team in 2016 een model hadden ontwikkeld dat het traject van asteroïden berekent, vergeleken ze hun resultaten met waarnemingen van de Catalina Sky Survey, het door NASA gefinancierde programma. De onderzoekers ontdekten dat bij deze waarnemingen geen rekening was gehouden met fragmenten die het gevolg waren van asteroïden die door de getijdenkrachten van de aarde waren vernietigd.
In de praktijk begrepen Granvik en zijn team dat het niet voldoende is om te zoeken naar families van asteroïden die zich vormen na verstoring van de getijden. Daarentegen kunnen fragmenten van vernietiging als gevolg van de zwaartekracht van de aarde miljoenen jaren aanhouden. Geconfronteerd met asteroïden waarvan de aanwezigheid niet kon worden verklaard, weten we nu dat ze overblijfselen zijn van ons “ruimteschild”.
Een innovatief model om het zwaartekrachtschild van de aarde te bestuderen
Pexels
Meer recentelijk publiceerden onderzoekers een tweede studie naar de effecten van een ontmoeting tussen een asteroïde en een rotsachtige planeet. De door Granvik bestudeerde simulatie liet zien hoe naderende asteroïden een aanzienlijk percentage van hun massa kunnen verliezen, waardoor een grote hoeveelheid fragmenten ontstaat.
Volgens de nieuwe studie kunnen fragmenten van asteroïden ongeveer 9 miljoen jaar aanhouden voordat ze opnieuw botsen of het zonnestelsel verlaten. Uiteraard zijn dit geen hemellichamen die een massale uitsterving zouden kunnen veroorzaken, en daarom hebben we het niet over het geval van dinosauriërs. Toch kunnen fragmenten met een diameter van minder dan een kilometer nog steeds gebeurtenissen zoals die van Tunguska veroorzaken. Tenzij een zwaartekrachtschild erin slaagt om er weer vanaf te komen.
