Hij brengt honderd dagen door in een onderwatercapsule: hier zijn de ongelooflijke gevolgen voor zijn lichaam
Kun je je voorstellen om honderd dagen onder water door te brengen? Dit is wat de Amerikaanse man waar we het over gaan hebben deed en die vertelde welke gevolgen zijn lichaam had ondervonden na dit buitengewone avontuur.
Joseph Dituri bracht tijdens een missie 100 dagen onder water door
Het menselijk lichaam is niet geaakt om onder water te leven, dat weten we: afgezien van even zwemmen of meer gewaagde duiken voor experts, kunnen we het leven op de bodem van de zee niet ervaren. De steeds geavanceerdere technologie heeft ons echter in staat gesteld de door de natuur opgelegde beperkingen te overwinnen, waardoor we werkelijk buitengewone doelen kunnen bereiken. Zo besloot Joseph Dituri, een vijfenvijftigjarige uit Florida, VS, honderd opeenvolgende dagen door te brengen in een bouwwerk dat zich negen meter onder het wateroppervlak van de lagune van Key Largo bevond: het doel was om erachter te komen wat er zou gebeuren met een menselijk lichaam na zo’n lange periode onder water.
Dituri, een biomedisch ingenieur, professor aan de Universiteit van Zuid-Florida, hyperbaar onderzoeker en voormalig officier van de Amerikaanse marine, ging deze uitdaging in 2023 aan door meer dan drie maanden onder water door te brengen, waarin hij zijn onderzoek voortzette. Het avontuur begon op 1 maart, toen hij Jules' Undersea Lodge betrad, een onderwaterverblijf gebouwd van staal en glas. Op 13 mei, na 74 dagen, brak Dituri, bijgenaamd Dr. Deep Sea, het record voor het langste verblijf onder water zonder verplaatsingen. Het vorige record stond op 73 dagen, twee uur en 34 minuten, maar de professor besloot zijn verblijf nog verder te verlengen. Zijn ervaring had namelijk, zo legde hij uit, niets te maken met een record, maar was het een echte missie, genaamd Project Neptune 100 en georganiseerd door de Marine Resources Development Foundation, om medisch en oceanisch onderzoek te combineren met educatieve activiteiten. "Het ging om het uitbreiden van de menselijke tolerantie ten opzichte van de onderwaterwereld en ten opzichte van een geïsoleerde, beperkte en extreme omgeving," legde hij uit.
De impact op het lichaam van de onderzoeker na honderd dagen onder water: de eerste tests
Dituri verduidelijkte dat “Project Neptune een langetermijnstudie combineert van de fysiologische en psychologische effecten van compressie op het menselijk lichaam en het unieke karakter van de missie en locatie gebruikt om meer bewustzijn te creëren voor het huidige mariene onderzoek en het belang van het behoud van de bronnen en processen van onze oceaan." Een belangrijk doel, dat volgens de professor de hypothese had kunnen bevestigen dat verhoogde druk het vermogen heeft om ziektes veroorzaakt door veroudering tegen te gaan en een sleutelfactor is voor een lang leven. Maar welke gevolgen vond de onderzoeker eigenlijk na honderd dagen onder water?
Zo kromp zijn lichaamsbouw met 1,27 centimeter, verloor hij lengte en ervoer hij een duidelijke verbetering van de slaapkwaliteit met 20/25% vergeleken met voorheen, een daling van het cholesterolgehalte in zijn bloed met 72 punten en een daling van ontstekingen met 30%. De gegevens die naar voren kwamen en verzameld werden voor de missie, tijdens de uitvoering en na afloop werden gepresenteerd op de World Extreme Medicine Conference in Schotland. Volgens Robert Frisina, voorzitter van de faculteit medische techniek, "is de buitengewone prestatie van Dr. Dituri een groot bewijs van de aanzienlijke vooruitgang in kennis en translationeel onderzoek die we hier bij USF boeken op het gebied van bariatrische geneeskunde. In de afgelopen 100 dagen zijn er veel belangrijke gegevens verzameld die uiteindelijk hun weg zullen vinden naar belangrijke preventieve en curatieve klinische procedures."
De capsule stond niet onder druk: de resultaten van het experiment na 100 dagen onder water
Wat hij tijdens de honderd dagen die hij in de onderwatercapsule doorbracht het meest miste, vertelt Dituri, was het zonlicht. De onderwaterwoonkamer die hem meer dan drie maanden onderdak bood, was uitgerust met een badkamer, een comfortabel bed, water en proviand, boeken en alles wat nodig was voor een comfortabel verblijf. Wat het experiment echter significant maakte, was het feit dat de capsule niet kunstmatig onder druk werd gezet, wat betekende dat de waterdruk in de capsule identiek was aan die buiten de structuur. Op een diepte van negen meter wordt deze druk behoorlijk significant.
Toen Dituri weer boven water kwam, onderging hij routinecontroles, die een ongelooflijke transformatie aan het licht bracht: de cellen in zijn lichaam waren verjongd. Dat klopt: zelfs na enige tijd werden de positieve effecten bevestigd en hij lijkt niets dan voordelen te hebben ervaren. Na zijn ervaring beweert de professor zich in het algemeen beter te voelen, een groter gevoel van welzijn te hebben gekregen en zich gezonder te voelen dan voorheen. Kunnen astronauten die terugkeren naar de aarde hetzelfde zeggen? Het blijkt dat onderwaterdruk en nulzwaartekracht heel verschillende effecten hebben op het menselijk lichaam, maar in beide gevallen kunnen ze geweldige ontdekkingen opleveren over ons vermogen om te reageren op andere habitats dan we gewend zijn. Dituri's experiment zou echt de weg kunnen effenen voor nieuwe benaderingen voor het genezen of omkeren van leeftijdsgebonden ziekten - een werkelijk buitengewoon vooruitzicht.
