Op dit eiland in Japan wemelde het ooit van de mensen en mijnen: vandaag de dag is het volledig verlaten

Janine image
door Janine

11 Februari 2024

Op dit eiland in Japan wemelde het ooit van de mensen en mijnen: vandaag de dag is het volledig verlaten

Heb je ooit gehoord van het eiland Hashima? Dit kleine stukje wereld ligt niet ver van de Japanse kust en heeft een werkelijk bijzondere geschiedenis. Laten we het samen ontdekken.

Hashima, het beroemdste verlaten eiland van Japan

Hashima, het beroemdste verlaten eiland van Japan

kntrty/Flickr

Er zijn talloze verlaten plekken in de wereld, die dankzij hun aspect en hun verleden een werkelijk suggestieve charme hebben. In dit geval hebben we het over Hashima, een klein Japans eiland gelegen op ongeveer twintig kilometer van de kust van Nagasaki, ook wel Gunkanjima genoemd, of “oorlogsschip” vanwege zijn vorm, en destijds bekend als “het eiland zonder groen” omdat het uitsluitend uit beton bestaat. Oorspronkelijk, aan het einde van de 19e eeuw, werd het eiland geëxploiteerd voor de winning van steenkool en nam het aantal inwoners toe, samen met de vraag naar fossiele brandstoffen.

Deze plek beleefde zijn gouden eeuw in de jaren ’50, toen de bevolking 5.000 inwoners bereikte, waardoor het een van de meest bewoonde plekken op aarde was. Toen de vraag naar steenkool begon af te nemen en de mijnen in de jaren ’70 begonnen te sluiten, werd Hashima geleidelijk aan verlaten, wat definitief werd in 1974. Pas op dat moment, vrij van menselijke activiteit en aan zijn lot overgelaten, begon het eiland bedekt te raken met groen. De afmetingen zijn werkelijk klein: het is 150 meter breed en 400 meter lang en hoewel het vandaag de dag het verontrustende aspect heeft van een spookeiland, heeft het in het verleden momenten van grote activiteit meegemaakt. Ook vandaag de dag is het het beroemdste van de 505 onbewoonde eilanden van de stad Nagasaki.

De kolenmijnen van Hashima

De kolenmijnen van Hashima

Jordy Meow/Wikimedia commons - CC BY 3.0

De gebeurtenissen begonnen in werkelijkheid om precies te zijn in 1887, het jaar waarin een steenkoolafzetting onder water werd ontdekt, op een diepte van ongeveer tweehonderd meter. Slechts twee jaar later waren er al twee loodrechte tunnels gebouwd om de mijn op de zeebodem te bereiken. Dit markeerde op zijn zachtst gezegd het begin van een welvarende periode en in 1916 produceerde Hashima 150.000 ton steenkool. Samen met de bevolking begon het eiland steeds meer bouwwerken en gebouwen te huisvesten, die geleidelijk talrijker werden.

Vanaf dat moment nam de vraag naar steenkool aanzienlijk toe en werd het werk in de mijnen steeds intensiever en zwaarder. Veel gezinnen besloten naar het eiland te verhuizen, dat een goede economische behandeling bood aan de arbeiders, hoewel de diensten buitengewoon vermoeiend waren. De toenemende dichtheid leidde tot de bouw van nog meer gebouwen ontworpen voor arbeiders, gemaakt van gewapend beton en met zeer eenvoudige appartementen, bestaande uit een kamer met een raam, die geen enkel comfort bood. Het was in 1917 dat het meest indrukwekkende gebouw van heel Japan werd gebouwd, bestaande uit negen verdiepingen en gelegen midden op het eiland. De bijnaam “zonder groen” is precies verbonden met dit moment, waarop de ruimte voor vegetatie definitief werd ingenomen door het imposante bouwwerk.

Het eiland Hashima, van zijn gouden jaren tot zijn verval

Het eiland Hashima, van zijn gouden jaren tot zijn verval

Hisagi/Wikimedia commons - CC BY-SA 3.0 DEED

Later werden er ook verschillende winkels, tennisbanen, twee scholen, een ziekenhuis, een kerk, bars, een zwembad en zelfs een casino op Hashima gebouwd. De bewoners hadden geen voertuigen nodig om zich te verplaatsen, gezien de kleine omvang waardoor ze zich te voet konden verplaatsen. Bovendien verhinderden de aanwezigheid van bebouwing en de hoge bevolkingsdichtheid het autogebruik.

In 1941 bereikte de steenkoolproductie 410.000 ton per jaar, totdat de neerwaartse spiraal van Hashima begon met het ontstaan van de OPEC, de Organisatie van Olie-exporterende Landen. Steenkool werd in feite vervangen door ruwe olie, die uit afzettingen werd gewonnen en vervolgens werd verwerkt. Op dat moment begonnen de mijnen op het eiland te sluiten, de arbeiders verhuisden naar elders en, zoals gezegd, vond de definitieve stopzetting plaats in 1974. Sinds 2002 is het eiland eigendom geworden van Nagasaki en sinds 2009 kan het door toeristen bezocht worden, maar er moet wel een veiligheidscontract getekend worden. Zes jaar later, in 2015, werd het een UNESCO werelderfgoedlocatie.

Hoe kun je Hashima bezoeken, dat het decor vormde voor een film van James Bond​

Hoe kun je Hashima bezoeken, dat het decor vormde voor een film van James Bond​

Sreejithk2000/Wikimedia - Public Domain

Het is echter niet mogelijk om het eiland op eigen gelegenheid te bezoeken: nadat ze vanuit de haven van Nagasaki zijn vertrokken, bereiken toeristen de plek door op privé-cruises te reizen om de verlaten gebouwen te bekijken tijdens een rondleiding van een uur, terwijl de overtocht zowel heen als terug dertig minuten duurt. Hoewel het mogelijk is om meerdere faciliteiten te betreden, is toegang niet in alle gebouwen toegestaan.

Als je denkt dat deze plek iets bekends heeft, dat klopt, je het het misschien al in de bioscoop gezien: de sombere sfeer vormde het decor voor de film Skyfall, opgenomen in 2009: de ontmoeting tussen hoofdpersoon James Bond en antagonist Raoul Silva werd gefilmd in Hashima. Gedurende de hele film zie je de grijze en verlaten gebouwen. Hoewel het tegenwoordig een spookeiland is, is deze Japanse bestemming niet vergeten: veel toeristen kiezen ervoor om het elk jaar te bezoeken, om het aspect ervan te bewonderen, dat precies is gebleven zoals het toen was, en om meer te weten te komen over de geschiedenis ervan. Zou jij naar deze kleine en suggestieve plek op de wereld willen gaan?