Wie heeft het IQ uitgevonden en waarom, om de intelligentie te meten?
Steek je hand op als je nog nooit van IQ hebt gehoord of een IQ-test hebt gedaan. Het meten van de intelligentie van mensen is al heel lang een doel van de hedendaagse samenleving, zozeer zelfs dat er een speciale test voor is ontwikkeld. Maar is het meten van IQ echt betrouwbaar en, vooral, belangrijk? Velen beginnen daar anders over te denken.
Waar komt het concept IQ vandaan?
Pexels
Het concept IQ heeft diepe wortels in de geschiedenis van de psychologie en het onderwijs. Wortels die belangrijk zijn om te weten om te begrijpen of IQ-metingen echt betrouwbaar zijn. Het eerste instrument om intelligentie te meten was de Binet-Simon-test uit 1905, die bedoeld was om leerlingen te identificeren die extra ondersteuning nodig hadden op school. In dit stadium hebben de testvragen betrekking op begrip, redeneren en problemen oplossen, maar ze blijken al snel onvoldoende te zijn.
De geschiedenis van het IQ wordt controversiëler naarmate de jaren verstrijken. Een versie van de test werd in de Eerste Wereldoorlog gebruikt om de intelligentie van soldaten te beoordelen, terwijl een paar jaar later voorstanders van eugenetica het IQ zagen als bewijs van raciale verschillen. Bovendien vergeten we de economische en sociale verschillen tussen verschillende klassen en etnische groepen. Kortom, in de loop van de tijd vermenigvuldigen de tests om het IQ te meten zich, wat leidt tot discriminerende interpretaties van de samenleving en resultaten die weinig met de werkelijkheid te maken hebben.
Het debat over het IQ: heeft het enig nut?
Alfred Binet - Public Domain
Een van de belangrijkste punten van kritiek op het concept IQ betreft het vermogen van tests om slechts enkele cognitieve vaardigheden te meten. Creativiteit en emotionele intelligentie worden bijvoorbeeld verwaarloosd, en alles wordt waargenomen vanuit het perspectief van een test die verondersteld wordt “objectief” te zijn, maar dat niet kan zijn. Hoewel ze zich blijven verspreiden, zijn tests om het IQ te meten in de loop der jaren bekritiseerd vanwege hun beperkingen en mogelijke gevolgen voor het sociale weefsel.
Als een vast en onvolledig instrument kan IQ geen rekening houden met de veranderlijke aard van menselijke intelligentie. Howard Gardner's theorie van meervoudige intelligenties en Daniel Goleman's theorie van emotionele intelligentie getuigen precies hiervan: menselijke intelligentie reduceren tot een getal is geen betrouwbare praktijk. En ook niet verstandig.
Een onderzoek trekt het concept van IQ in twijfel
Pexels
Een recent onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift Neuron, trekt het concept IQ, dat de afgelopen decennia al door debat is bewezen, ernstig in twijfel. Het onderzoek, waarbij wereldwijd meer dan 100.000 mensen betrokken waren, onderzocht een breed scala aan cognitieve vaardigheden, met enkele onverwachte resultaten. Volgens het team van wetenschappers kan geen enkel onderdeel van een individu zijn of haar capaciteiten volledig verklaren. Dat klopt, zelfs intelligentie niet, laat staan gemeten met een simpel getal.
De onderzoekers voerden een reeks cognitieve tests en functionele MRI's uit en identificeerden de drie belangrijkste componenten van menselijke cognitieve vaardigheden:
- kortetermijngeheugen
- redeneervermogen;
- verbalisatievermogen.
Factoren zoals leeftijd, geslacht en levensgewoonten spelen een rol en kunnen de hersenfunctie beïnvloeden. Kortom, intelligentie is geen getal maar ook niet iets dat met een eenvoudige test gemeten kan worden. Natuurlijk kan het IQ ook vandaag nog nuttig zijn om kinderen te identificeren die hulp nodig hebben. En dan terzijde schuiven, ten gunste van meer actuele en menselijkere instrumenten.
