Waarheid ontdekt over een 280 miljoen jaar oud fossiel dat goed bewaard is gebleven, misschien zelfs te goed
Het vinden van goed bewaarde fossielen is niet zo eenvoudig als je zou denken, misschien na het zien van een film of documentaire. Fossilisatie is een proces dat maar bij heel weinig exemplaren voorkomt en alleen onder bepaalde omstandigheden. Daarom is de verbazing van de hele wetenschappelijke gemeenschap over de ontdekking van de Tridentinosaurus antiquus in 1931, een fossiel dat heel goed bewaard was gebleven, begrijpelijk. Maar nu pas heeft een team onderzoekers de waarheid achter dit mysterie onthuld.
Is het fossiel van Tridentinosaurus antiquus echt of niet?
ZIXIAO YANG/UNIVERSITY COLLEGE CORK/PA
De Tridentinosaurus antiquus werd in 1931 in Italië ontdekt en fascineerde sindsdien generaties paleontologen om zeer goede redenen. Het is namelijk het fossiel van een soort die 280 miljoen jaar geleden leefde, nog voor de dinosauriërs, en die een zeer oud exemplaar is van een hagedis. Bovendien leek het erop dat een deel van de zachte weefsels ook gefossiliseerd was, wat eerder uniek dan zeldzaam is. Recent onderzoek heeft echter het ondenkbare aangetoond: de huid van het prehistorische reptiel, die zo goed bewaard is gebleven gedurende miljoenen jaren, is in werkelijkheid zwarte verf.
Het was het team onder leiding van Valentina Rossi, van de Cork College University, dat het fossiel analyseerde met behulp van geavanceerde technieken. De ontdekking van een verflaag op het fossiel trok alles wat er over de soort was ontdekt in twijfel. Niet alleen het aspect dus, maar ook de taxonomische classificatie.
De ontdekking van een bijna eeuwenlang bedrog
VALENTINA ROSSI/UNIVERSITY COLLEGE CORK
In plaats van een mysterie ontdekte het team een echt bedrog. Paleontologen proberen al jaren te verklaren hoe de zachte weefsels van de Tridentinosaurus antiquus zo goed bewaard zijn gebleven. Zoals we in de vorige paragraaf al zeiden, worden ze vaak afgebroken voordat fossilisatie hun afdruk kunnen vastleggen.
Geconfronteerd met het onverklaarbare besloten Valentina Rossi en haar team het fossiel grondig te analyseren. Een eerste UV-scan onthulde dat de “verkoolde huid” van het reptiel in werkelijkheid een buitenste laag was, een gebruikelijke praktijk in het verleden om kwetsbare structuren te bewaren. Bovendien kon met behulp van scanning elektronenmicroscopie en energiedispersieve spectroscopie de verbinding worden geïdentificeerd, een zwart botpigment dat veel voorkomt op historische schilderijen. Wat blijft er over van de Tridentinosaurus antiquus nu het mysterie is opgelost?
De toekomst van de Tridentinosaurus antiquus
VALENTINA ROSSI/UNIVERSITY COLLEGE CORK
De onthulling over het fossiel dat dateert uit het Perm vereist een verdere reeks onderzoeken die nodig zijn om meer te weten te komen over de overblijfselen van de Tridentinosaurus antiquus. Dit zal geen gemakkelijke taak zijn, omdat dit een gewijzigd exemplaar is dat niet met traditionele technieken kan worden bestudeerd. Vanuit dit oogpunt onderstreept het in Palaeontology gepubliceerde onderzoek echter het belang van technologische vooruitgang in de studie van prehistorisch leven. Om het bedrog aan het licht te brengen, gebruikte het team van Valentina Rossi technieken die een paar jaar geleden nog ondenkbaar waren.
Ondanks de teleurstelling over de ontdekking van een vals fossiel, is het dus mogelijk om iets te leren van het verhaal van de Tridentinosaurus antiquus. Als innovatieve technologieën de norm moeten worden in prehistorisch onderzoek, is het tegelijkertijd misschien tijd om oppervlakkige analyses van gefossiliseerde resten achterwege te laten. Niemand heeft er baat bij en het vertraagt een begrip dat vroeg of laat toch wel zal komen.
