Duizend woorden per dag minder voor kinderen die uren voor schermen doorbrengen: de verontrustende schatting van een onderzoek
Een onderzoek onderzocht het vermogen van kinderen om naar woorden van volwassenen te luisteren terwijl ze naar een scherm keken, met resultaten die hen aanmoedigden om deze gewoonte te beperken.
Kinderen van 12 tot 36 maanden voor beeldschermen
Freepik
Zittend voor de televisie, een tablet of een mobiel scherm kan ertoe leiden dat een kind niet elke dag luistert naar de ongeveer duizend woorden die een volwassene spreekt, zo blijkt uit onderzoek. Onderzoekers onderzochten 220 Australische gezinnen over een periode van twee jaar en concludeerden dat te veel tijd doorbrengen voor deze apparaten de taalontwikkeling van jonge kinderen schaadt.
Een gemiddeld kind luistert namelijk niet naar de meer dan duizend woorden per dag die door een volwassene worden gesproken, vanwege de tijd die hij besteedt aan het kijken naar schermen: dit beperkt volgens onderzoek zijn taalverwerving. Gedurende de periode van twee jaar maten de auteurs de correlatie tussen het gebruik van apparaten in huis en de taalkundige context van de kinderen. Met behulp van geavanceerde spraakherkenningstechnologie namen de gezinnen elke zes maanden, van 12 tot 36 maanden, de audio-omgeving rond hun kinderen op gedurende zestien uur per dag.
Op 3-jarige leeftijd verliezen kinderen voor het scherm meer dan 1000 woorden van volwassenen
Dr. Mary Brushe van het Telethon Kids Institute in Australië, die het onderzoek leidde, legde uit: "De technologie die we gebruiken lijkt in wezen op een activity tracker, maar in plaats van het aantal stappen te tellen, telt dit apparaat het aantal woorden dat gesproken wordt door, tegen en rondom het kind," inclusief elektronische geluiden, die gebruikt worden om de hoeveelheid tijd te berekenen die voor monitoren, schermen en beeldschermen wordt doorgebracht.
Uit de resultaten bleek dat de blootstelling van kinderen tussen de 12 en 36 maanden aan prikkels van tv, tablets en mobiele telefoons een negatieve invloed heeft op hun vermogen om taal te leren, vooral rond de leeftijd van drie jaar. Voor elke extra minuut dat ze naar het scherm keken, hoorden driejarigen zeven woorden minder die door volwassenen werden gesproken, voerden ze één gesprek minder en spraken ze vijf woorden minder. Gemiddeld brachten kinderen van deze leeftijd die aan het onderzoek deelnamen twee uur en 52 minuten per dag door voor een scherm: in totaal, zo schatten de onderzoekers, leidde dit tot 1139 minder woorden die werden uitgesproken door volwassenen, 843 minder woorden die werden uitgesproken door andere kinderen en 194 gemiste gesprekken.
Kinderen die voor schermen zitten op de lange termijn, de ongepubliceerde studie
Freepik
De activiteitendetector kon echter geen telefoongebruik zonder geluid en audio registreren, evenals het in stilte lezen van e-mail, internet en sociale media. Brushe benadrukt het belang van een thuiscontext waarin taal een belangrijke rol speelt bij het stimuleren van de spraakontwikkeling bij jonge kinderen. Sommige televisieprogramma's zijn gericht op het ontwikkelen van deze vaardigheid, maar de kinderen die deelnamen aan het onderzoek zijn mogelijk te jong om ze te kunnen interpreteren. Het onderzoek onderzocht echter niet de kwaliteit van de geobserveerde audiovisuele inhoud.
Het onderzoek is het eerste in zijn soort. Brushe verklaarde: "Voor zover wij weten, heeft geen enkele studie die is uitgevoerd na de snelle verspreiding van mobiele telefoons en tablets, de schermtijd van kinderen en hun vroege taalervaringen over een lange periode gecontroleerd”. De eerste twee levensjaren vertegenwoordigen de grootste leermogelijkheden van een taal voor kinderen, een fase waarin blootstelling aan rijke taal van fundamenteel belang is.
