Anemoonvissen hebben een vermogen dat wij mensen niet bezitten
De bijzondere anemoonvissen vallen volgens wetenschappers op door een specifieke kwaliteit in vergelijking met ons mensen, en omdat ze vrienden beter van "vijanden" kunnen onderscheiden. Laten we er meer over te weten komen.
Anemoonvissen en zeeanemonen
Nhobgood Nick Hobgood/Wikimedia commons - CC BY-SA 3.0
Anemoonvissen, kleine oranje vissen met typische witte strepen, staan bekend om hun "symbiose" met zeeanemonen, tussen wier tentakels ze schuilen om aan predatie te ontsnappen. Een bepaald slijm waarmee ze zijn bedekt, beschermt ze tegen de steken van anemonen en volgens een onderzoek zijn ze zelfs beter dan wij in het onderscheiden ervan. Onderzoekers hebben namelijk ontdekt dat anemoonvissen dankzij hun sensorische organen de genetische verschillen tussen gigantische anemonen kunnen herkennen en kunnen kiezen welke van deze het meest geschikt is om ze te huisvesten.
Mensen daarentegen worden gedwongen monsters van anemonen te nemen en hun moleculen in het laboratorium te analyseren om te begrijpen welke soort het is. Wetenschappers van OIST, het Okinawa Instituut voor Wetenschap en Technologie, Japan, zijn in feite op deze manier te werk gegaan om de genetische variatie tussen deze ongewervelde zeedieren te identificeren.
Anemonenvissen kunnen zeeanemonen onderscheiden
Grote zeeanemonen zijn geëvolueerd in drie verschillende macro-geslachten: de tapijtanemoon, de tepelanemoon en de ritteri anemoon. Wereldwijd zijn er tot nu toe tien soorten bekend, waarvan er zeven in Okinawa voorkomen. Het team nam 55 monsters van deze zeven soorten, waarbij hun genen werden gesequenced om de informatie in de RNA-moleculen te onderzoeken. Op deze manier slaagden ze erin evolutionaire relaties en oorsprong van gemeenschappelijke voorouders vast te stellen.
In het bijzonder onthulde de tepelanemoon een aanzienlijke genetische diversiteit, waarbij vier genetische lijnen een evolutie ten opzichte van zijn eerdere voorouder suggereren. Rio Kashimoto, eerste auteur van het onderzoek, legt uit: “De analyse onthult de aanwezigheid van twee hoofdgroepen met een gemeenschappelijke voorouder in Okinawa. De eerste groep bestaat uit drie categorieën nakomelingen, A, B en C, waarvan de zwarte anemoonvis de waardsoort is. De tweede groep, categorie D, wordt geassocieerd met de rode anemoonvis als waardsoort."
Nadat ze deze associatie in de natuur hadden opgemerkt, om te begrijpen of de vissen de twee groepen zelfs in gevangenschap konden onderscheiden, plaatsten ze een anemoon van groep A aan het uiteinde van een groot aquarium en een anemoon van groep D aan de andere kant.
Anemoonvissen kunnen ook tellen
Pexels
Vervolgens plaatsten ze zwarte anemoonvissen en rode anemoonvissen in het aquarium en observeerden hun gedrag. De eerstgenoemde gingen vrijwel altijd richting de anemoon van groep A, terwijl de rode anemoonvis groep D koos. Volgens professor Laudet, co-auteur van de studie, gebruiken deze anemonen “gif voor het vangen, verteren en verdedigen van prooien, en waarschijnlijk ruiken ze niet hetzelfde, wat een sleutelelement zou kunnen zijn in de manier waarop anemoonvissen verschillende geslachten herkennen."
Hoewel mensen deze twee soorten niet kunnen onderscheiden door simpelweg naar ze te kijken, kunnen anemoonvissen hun genetische verschillen veel gemakkelijker opmerken dan wij. Aan de andere kant zijn ze erg jaloers op hun schuilplaatsen en zijn ze niet erg gastvrij: om deze reden moeten ze begrijpen wie er binnen mag komen en wie niet. Hoe? Volgens een onderzoek van het Okinawa Institute of Science and Technology hebben anemoonvissen die in hetzelfde gebied leven hetzelfde aantal verticale witte strepen, die kunnen variëren van drie tot nul. Volgens wat het team van Kina Hayashi ontdekte, zouden ze het aantal strepen kunnen tellen, zelfs zonder ooit eerder een anemoonvis te hebben gezien: op deze manier kunnen ze begrijpen of een lid van hun eigen soort tot hun eigen groep behoort of niet: buitengewoon, nietwaar?
