Sommigen zien de wereld sneller dan anderen en hebben een aangeboren voordeel: de ontdekking van de wetenschap
De wetenschap heeft ontdekt dat de snelheid waarmee we waarnemen wat we zien niet voor iedereen hetzelfde is: dit is waarom dit een enorm voordeel kan zijn.
Snelheid van visuele waarneming: het is niet voor iedereen hetzelfde
De snelheid van reflexen kan in veel contexten doorslaggevend zijn, maar dat geldt ook voor de snelheid van visuele waarneming, zo blijkt uit een onderzoek. Wetenschappers hebben aangetoond dat sommige individuen het natuurlijke en aangeboren vermogen hebben om in korte tijd meer beelden vast te leggen dan anderen, wat hen in sommige situaties een voordeel oplevert.
Onderzoekers van het Institute of Neuroscience en het Department of Zoology van Trinity College's School of Natural Sciences ontdekten een aanzienlijke kloof tussen mensen, waarbij sommigen meer beelden per seconde zien. Dit geeft hen een voorsprong in situaties waarin reactietijd cruciaal is om te winnen, bijvoorbeeld bij sporten waarbij je een bal moet gooien, zoals tennis of andere competitieve activiteiten.
Subjectieve temporele resolutie: het experiment
Freepik
Om tot deze conclusie te komen, gebruikten de onderzoekers het experiment “knipper en je zult niet verdwalen”. De snelheid waarmee visuele signalen worden waargenomen, verschilt sterk van persoon tot persoon, waarbij sommigen een snel veranderend beeld kunnen registreren op frequenties die anderen niet kunnen waarnemen. Met andere woorden: in slechts een paar seconden kunnen ze meer informatie visueel vastleggen.
Ieder van ons heeft een subjectieve snelheid van perceptie van de wereld, genaamd “temporele resolutie”. Om dit te berekenen gebruikte het team de kritische flicker fusion threshold, die de maximale frequentie meet waarop een persoon een flikkerende lichtbron kan waarnemen. Als deze bron boven de subjectieve drempel van een individu trilt, zal hij of zij de beving niet kunnen detecteren, maar eerder een stil, onbeweeglijk licht zien. Sommige deelnemers aan het experiment beweerden een stilstaand licht te hebben gezien: het was echter een lichtbron die in één seconde ongeveer vijfendertig keer flikkerde. Andere deelnemers waren daarentegen in staat om het licht te zien knipperen, zelfs als het meer dan zestig keer in één seconde was.
Kan de snelheid waarmee we de wereld zien veranderen?
Freepik
“We hebben de temporele resolutie ook bij meerdere gelegenheden gemeten bij dezelfde deelnemers en ontdekten dat, hoewel er aanzienlijke variatie is tussen individuen, de eigenschap bij dezelfde mensen in de loop van de tijd vrij stabiel lijkt te zijn”, legt Clinton Haarlem, eerste auteur van het onderzoek, uit. Onze visuele temporele resolutie is dus vrij lineair over een korte periode, hoewel het op de lange termijn iets meer kan variëren bij vrouwen dan bij mannen.
"We weten nog niet hoe deze variatie in visuele temporele resolutie ons dagelijks leven zou kunnen beïnvloeden, maar we geloven dat individuele verschillen in perceptuele snelheid duidelijk kunnen worden in situaties met hoge snelheid waarin we bewegende objecten snel moeten lokaliseren of volgen," beweerde Haarlem.
Dit geeft aan dat sommige individuen in deze omstandigheden al een voordeel kunnen hebben voordat ze aan een wedstrijd beginnen. Volgens Andrew Jackson, hoogleraar zoölogie aan de Trinity School of Natural Sciences, kan variatie in visuele perceptie sterke gevolgen hebben voor de interactie tussen prooien en roofdieren, “met verschillende wedlopen om te investeren in de verwerkingskracht van de hersenen en in intelligente strategieën om te profiteren van de zwakheden van de vijand."
Niet iedereen neemt de wereld daarom op dezelfde frequentie waar als wij: sommigen zien sneller wat hen omringt dan anderen.
